Diseases of Large Granular Lymphocytes

Abstract

Future scientific advances focusing on the delineation of molecular pathogenic mechanisms and the development of new targeted therapies for each distinct LGL leukemia entity should lead to improved outcomes of patients with these disorders.

Outcomes of splenectomy in T-cell large granular lymphocyte leukemia with splenomegaly and cytopenia

“…Due to its low incidence, the therapies of T-LGL have often been empiric or based on case reports and retrospective single institution studies [11,29,30]. Most common indications for treatment include recurrent or life threatening infections, severe neutropenia, symptomatic anemia, thrombocytopenia or severe B symptoms.…”

“…Most common indications for treatment include recurrent or life threatening infections, severe neutropenia, symptomatic anemia, thrombocytopenia or severe B symptoms. Although a therapeutic algorithm has been suggested [11,29], the role of several therapies has not been well defined and in many instances recommendations are empirically driven. Often cytopenias or systemic symptoms do not correlate with number of circulating T-LGL or bone marrow infiltration [11,31].…”

“…More than 1/3 of these patients present clinically with cytopenias, recurrent bacterial infections, and/or splenomegaly. Most common hematologic complications, lineagerestricted cytopenias, may be either a result of direct clone-mediated specific cytotoxicity directed against corresponding committed progenitors (erythroid or myeloid precursors in red cell aplasia or neutropenia, respectively) or due to cytokine-mediated proapoptotic effects [11,12]. Some patients may present also with hemolytic anemia.…”

Białaczki z dużych ziarnistych limfocytów T i komórek naturalnej cytotoksyczności

“…Istotną rolę odgrywają w nim liczne wewnątrzkomórkowe antyapoptotyczne szlaki sygnałowe ulegające aktywacji, co umożliwia przeżycie komórki. Należą do nich szlaki: JAK2/STAT3, RAS/RAF/MEK/ERK i SFK/PI3K/Akt oraz sfingolipidy [26,27]. Sieć wewnątrzkomórkowych szlaków sygnałowych biorących udział w patogenezie białaczki T-LGL przedstawiono na rycinie 1.…”

“…Rokowanie u pacjentów z tą postacią białaczki T-LGL jest złe, jeśli chorobę leczy się konwencjonalną chemioterapią. Mimo niewielkiej liczby opublikowanych przypadków wydaje się, że lepsze wyniki przynosi stosowanie intensywnej chemioterapii, takiej jak w ostrej białaczce limfoblastycznej (ALL, acute lymphoblastic leukemia) z profilaktyką zajęcia ośrodkowego układu nerwowego (OUN) i następową konsolidacją allo-HSCT [4,26].…”