<b>Wprowadzenie.</b> Relacje interpersonalne wysokiej jakości są czynnikiem chroniącym
w sytuacji kryzysowej. Badania dotyczące okresu pandemii COVID-19 wskazują na związek
oceny własnych sieci relacji i innych aspektów codziennego funkcjonowania. Dotyczy
to także dzieci i młodzieży i jest jedną z kluczowych kwestii w profi laktyce negatywnych
konsekwencji doświadczeń z okresu pandemii dla rozwoju i zdrowia psychicznego.
<b>Cel.</b> Celem badań prezentowanych w tekście było poznanie szkolnych doświadczeń
uczniów i uczennic doznawanych podczas pandemii w obszarze relacji (z kolegami i koleżankami z klasy, z wychowawcą/wychowawczynią, nauczycielkami i nauczycielami).
Problemy badawcze dotyczyły uczniowskiej oceny tych relacji i jej uwarunkowań.
<b>Materiały i metody.</b> Uczestnikami badania byli uczniowie i uczennice (N=1955) w wieku
od 9 do 20 lat, korzystający z dziennika elektronicznego VULCAN, uczący się w szkołach
podstawowych i średnich. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. Zebrane dane
poddano analizie statystycznej z wykorzystaniem statystyk opisowych, analizy częstości,
testów istotności różnic (test niezależności chi-kwadrat).
<b>Wyniki.</b> Uczniowie i uczennice najlepiej oceniają swoje relacje z wychowawcami. Prawie
70% uważa, że były one dobre przed pandemią i takie pozostały. Ponad 25% dostrzega
pogorszenie relacji z kolegami i koleżankami na skutek pandemii i edukacji zdalnej –
szczególnie dziewczęta i osoby uczące się w szkołach wiejskich.