Does the built environment moderate the relationship between having a disability and lower levels of physical activity? A systematic review

Eisenberg, Yochai; Vanderbom, Kerri A.; Vasudevan, Vijay

doi:10.1016/j.ypmed.2016.07.019

Cited by 60 publications

(34 citation statements)

References 49 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Considering a "person-environment fit" perspective (9) ageing comes with higher dependency on the level of support received from the surrounding environment, especially if experiencing disabilities. Adult individuals with functional limitations are in fact more at risk than others of facing environmental barriers and limitations to the engagement in outdoor activities (10,11) -a well-established protective factor for cognitive health in ageing (12) -, and are thus more susceptible than others to the presence of supportive and accessible places to age well. Despite rising proportions of individuals with disabilities worldwide (13), it is yet unclear how the lived environment contributes to health inequalities for adult people with disabilities (14), especially in relation to geographical variations in cognitive health.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Disabilities moderate the association between neighbourhood urbanity and cognitive health: Results from the Irish longitudinal study on ageing

Cassarino

O’Sullivan

Kenny

et al. 2018

Disability and Health Journal

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Disabilities moderate the association between neighbourhood urbanity and cognitive health: Results from the Irish longitudinal study on ageing

Cassarino

O’Sullivan

Kenny

et al. 2018

Disability and Health Journal

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Although physical activity (PA) contributes to the prevention and/or control of a large number of diseases [1][2][3][4] and is associated with a reduction in the risk of premature death 5 , approximately 31% of the world adult population does not reach recommended levels of moderate and vigorous PA 6 . In view of its global dimension 6 it is also recognized that PA is multidetermined by socioeconomic and environmental variables 7 , which raises the importance of studying the particularities of contexts where strategies to promote PA can be implemented.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Effects of community-based interventions on physical activity levels: systematic review

Guerra

Ribeiro

Lima

et al. 2020

Rev Bras Ativ Fís Saúde

View full text Add to dashboard Cite

Aiming to evaluate the effects of community-based interventions on the physical activity (PA) levels in adults, in December, 2017 a systematic review was developed in five electronic databases (Pubmed, Physical Education Index, Scopus, Sportdiscus e Web of Science) and in reference lists, looking for community-based randomised controlled trials (RCT) with interventions aimed at PA increasing levels assessed by objective methods in samples of adults. Risk of bias was assessed using an adapted version of the EPHPP instrument. Of 3,223 articles initially identified, nine composed the descriptive synthesis. Most interventions focused on inactive people and women. In view of the heterogeneity between the PA indicators, a descriptive synthesis of the data was chosen, thus, considering number of steps per day, four of five interventions showed statistically positive results. In regard of moderate-to-vigorous PA levels, two of five interventions showed potential results. Most of interventions were based on educational activities as practices of counselling, home visits and telephone support. Articles with moderate risk of bias were the majority in four of the five domains assessed. In conclusion, most of the studies included showed the potential of community-based interventions to increase the number of steps per day. It is important that future studies discuss operational strategies of interventions, such as counselling and home visits.

show abstract

“…Fiziksel Engelli Sedanter Bireyler ile Aktif Spor Yapan Fiziksel Engelli Bireylerin Yaşam Doyum Düzeylerinin Karşılaştırılması. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi,5(2),[154][155][156][157][158][159][160][161][162][163][164][165] bireysel, sosyal ve çevresel bariyerlerle yüz yüze kalmaktadırlar (Martin, ve Whalen, 2012). Fitness kulüpleri ve yaygın sağlık kulüpleri, evrensel katılıma olanak sağlamada, programlar ve ekipmanlara ihtiyaç duyan fiziksel, duysal ve entelektüel engelli bireyler için erişilmezdir (Osoria, ve Blauwet, 2017…”

Section: Introductionunclassified

“…Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(2),[154][155][156][157][158][159][160][161][162][163][164][165] 157 aktivite ve spor ile desteklendiğinde çok sayıda fizyolojik ve psikolojik yararlar elde edebilirler. Fiziksel engelli bireyler için uyarlanmış egzersizlere katılım, ruh halini pozitif yönde etkileyerek, depresyon ve anksiyete duygularında iyileşmelere, sosyal destekte artışa, arkadaşlık, haz, motivasyon ve sporcu kimliği kazanmaya öncülük eder.…”

unclassified

Fiziksel Engelli Sedanter Bireyler İle Aktif Spor Yapan Fiziksel Engelli Bireylerin Yaşam Doyum Düzeylerinin Karşılaştırılması

Kara¹,

Baci

Tatar

2020

Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

Bu çalışmanın amacı, fiziksel engelli sporcular ile fiziksel engelli sedanter bireylerin yaşam doyum düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından belirlenmesidir. Çalışmaya, 30 yaş ve üstü ampute futbol, tekerlekli sandalye basketbolu, bilek güreşi, okçuluk, yüzme, tekerlekli sandalye tenisi, badminton, atletizm, masa tenisi, halter branşlarında 78 fiziksel engelli sporcu ile 105 sedanter fiziksel engelli birey katılmıştır. Spor yapan ve spor yapmayan engelli bireylerin yaşam doyum düzeylerini ölçmek amacıyla Diener ve arkadaşları tarafından 1985 yılında geliştirilen, Köker tarafından Türkçeye uyarlama çalışması yapılan beş maddeden oluşan yaşam doyumu ölçeği kullanılmıştır. İki grup arasındaki farkı belirlemek için bağımsız örneklemler t testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgular incelendiğinde spor yapan fiziksel engelliler ile sedanter fiziksel engelli bireylerin yaşam doyum düzeyleri arasında anlamlı farklılıklar olduğu saptanmıştır (p<0.05). Spor yapanların yapmayanlara nazaran yaşam doyumunun daha yüksek olduğu görülmektedir. Yaşam doyumu bakımından evli ve bekârlar arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır (p>0.05). Yapılan Mann-Whitney U testi sonuçlarına göre, yaşam doyum değişkeni bakımından erkeklerle kadınlar arasında anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0.05). Bayanların erkeklere nazaran yaşam doyumunun yüksek olduğu görülmüştür. Varyans analizi sonuçlarına göre yaşam doyum değişkeni bakımından gelir düzeyleri arasında çok çok anlamlı düzeyde farklılık bulunmuştur (p<0.001). Gelir düzeyi arttıkça yaşam doyumunun arttığı görülmüştür. Sonuç olarak, fiziksel engelli bireylerin sportif faaliyetlere katılımlarının onların yaşam doyum düzeylerini artırdığı görülmüştür.

show abstract

Does the built environment moderate the relationship between having a disability and lower levels of physical activity? A systematic review

Cited by 60 publications

References 49 publications

Disabilities moderate the association between neighbourhood urbanity and cognitive health: Results from the Irish longitudinal study on ageing

Disabilities moderate the association between neighbourhood urbanity and cognitive health: Results from the Irish longitudinal study on ageing

Effects of community-based interventions on physical activity levels: systematic review

Fiziksel Engelli Sedanter Bireyler İle Aktif Spor Yapan Fiziksel Engelli Bireylerin Yaşam Doyum Düzeylerinin Karşılaştırılması

Contact Info

Product

Resources

About