Amaç: Araştırma, annelerin doğum sonu konfor düzeyleri ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın örneklemini, Türkiye'de bir il merkezindeki iki hastanede doğum sonu dönemde bulunan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 526 anne oluşturmuştur. Araştırmanın verileri, Kişisel Bilgi Formu ve Doğum Sonu Konfor Ölçeği (DSKÖ) kullanılarak yüz yüze görüşme yöntemiyle toplanmıştır. Bulgular: Araştırmada, annelerin DSKÖ'den aldıkları puan ortalamasının 122,88 (SS 15,02), fiziksel konforda 46,27 (SS 7,66), psikospritüel konforda 43,48 (SS 5,10), sosyokültürel konforda 33,09 (SS 6,59) olduğu saptanmış olup, annelerin konforlarının orta düzeyde olduğu belirlenmiştir. İsteyerek gebe kalan, sağlık personelinin davranış şeklini oldukça nazik olarak nitelendiren, hastanede yatış süresince eğitim alan, verilen bakımdan memnun olan, genel sağlık durumunu çok iyi olarak ifade eden ve verilen bakım ile doğum sonu rahatladığını ifade eden annelerin fiziksel, psikospritüel, sosyokültürel konfor ve toplam ölçek puan ortalamalarının diğer gruplara göre anlamlı şekilde daha yüksek olduğu bulunmuştur (p<0,05). Sonuç: Gebeliği isteme durumu, doğumu algılama şekli, genel sağlık durumu, sağlık personelinin davranış şekli, hastanede yatış süreci içerisinde eğitim alma ve verilen bakımdan memnun olma durumunun annelerin konfor düzeyini etkilediği belirlenmiştir. Annelerin doğum öncesi, doğum ve doğum sonrası dönemde bilgilendirilerek desteklenmesi, doğum servislerinin konforu artıracak şekilde düzenlenmesi ve sağlık personelinin annelere ve ailelerine nazik yaklaşımlar sergilemesi önerilebilir.