„Dzisiaj ma głos towarzysz Mauzer”. Rewolucyjna strategia literacka Majakowskiego

Abstract

Abstrakt: Włodzimierz Majakowski, rosyjski poeta futurystyczny, krytykowany był nie tylko przez krytyków i pisarzy o poglądach konserwatywnych lub umiarkowanych, lecz również przez ideologów oraz aktywistów bolszewickich. Autorzy o poglądach umiarkowanych wyrażali dezaprobatę wobec zaangażowania Majakowskiego w ruch komunistyczny i obawiali się, że geniusz się marnuje. Z kolei lewicowo nastawieni pisarze odmawiali Majakowskiemu miejsca pośród proletariuszy w związku z jego nieodpowiednim pochodzeniem. Niniejszy artykuł pokazuje podobieństwa łączące oba rodzaje krytyki, zawiera również próbę odpowiedzi na pytanie, dlaczego partia komunistyczna wykazywała tak daleko idącą wrogość w stosunku do awangardowej poezji rewolucyjnej.Celem artykułu było znalezienie odpowiedzi na pytanie, dlaczego literaturę zaangażowaną odbiera się jako nieszczerą, nieprzyzwoitą i nienaturalną, jak też przeanalizowanie relacji pomiędzy słowami poety, ich szczególną mocą performatywną, rewolucyjnym nadużyciem oraz utopijną wizją nowego świata.