Effects of perforated appendicitis in girls on subsequent fertility

Puri, Puneet

doi:10.1016/s0022-3468(85)80333-x

Cited by 3 publications

(3 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…• Appendicitis in young girls is often alleged to be a potential cause of infertility. It seems that this is probably over‐emphasized, for while there is no doubt that pelvic infection may cause infertility a follow‐up study on women in the child‐bearing years who had had appendicitis in childhood showed that most of these women were fertile [ 6].…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Medical negligence in coloproctology

Schofield

1999

Colorectal Disease

View full text Add to dashboard Cite

There has been a significant increase of litigation in the UK in recent years and for this reason it is appropriate to analyse the reasons for civil litigation. Alleged medical negligence in the colorectal field comes from the activity of general surgeons and gynaecologists as well as colorectal surgeons. This communication deals with problems in the coloproctology area irrespective of the surgeon involved. Two hundred and forty-five cases are reviewed, consisting of 49 anal problems, 160 abdominal problems with 24 laparoscopic and 12 colonoscopic injuries. Thirty-two of 49 anal cases had incontinence and these were often difficult to defend, especially the 20 cases due to childbirth injury because of poor documentation. The abdominal problems were due to delay or complications of surgery. The cases based on delay in diagnosis of cancer were often unsuccessful, but the cases of delay in diagnosis of intra-abdominal infection were difficult to defend. Problems occurring in the operative or early post-operative period produced allegations which were often justified, but the late complications of surgery were rarely due to poor standard of care. The laparoscopic injuries included bowel perforation, bleeding and major vascular damage which were not recognized at the time. The colonoscopic cases were chiefly due to perforation, which is easily defended provided the endoscopist is experienced and the risk is recorded in the consent. The cases have yielded a number of lessons which are discussed and compared with the American experience. It is concluded that litigation is traumatic to both plaintiff and surgeon and that better ways should be found to resolve complaints of inadequate care.

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Medical negligence in coloproctology

Schofield

1999

Colorectal Disease

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Bij complicaties, zoals een geruptureerde appendix, neemt de kans op onvruchtbaarheid toe met een factor 3 tot 5 [Trimbos-Kemper 1982, Mueller 1986, Powley 1965, Puri 1984. Ovariële cystectomie, wigresectie van het ovarium, enucleatie van myomen, keizersnede, tubachirurgie en laparotomie zijn beschreven als (mede)oorzaken van tubapathologie.…”

Section: Noot 15unclassified

‘Op de kop getikt’

Botman¹

2010

HUISARTS WETENSCHAP

View full text Add to dashboard Cite

RJ, Silvius AM, Van der Linden PJQ, Van Oppen CCAN, Van Balen JAM. Huisarts Wet 2010:53:203-14. De standaard en de wetenschappelijke verantwoording zijn herzien ten opzichte van de vorige versie (Huisarts Wet 1998;41:533-41). InleidingDe NHG-Standaard Subfertiliteit geeft richtlijnen voor diagnostiek en beleid bij het uitblijven van een gewenste zwangerschap. Subfertiliteit wordt gedefinieerd als het uitblijven van zwangerschap na meer dan twaalf maanden onbeschermde -op conceptie gerichte -coïtus. 1 Bij een zwangerschapswens korter durend dan één jaar is er nog geen sprake van subfertiliteit en volstaat over het algemeen goede voorlichting, omdat de kans op zwangerschap hoog is. Deze standaard is herzien in een traject waarin ook de richtlijnen van gynaecologen, urologen en klinisch chemici over subfertiliteit zijn ontwikkeld of herzien. 2 Hierbij zijn de richtlijnen inhoudelijk op elkaar afgestemd en zijn er afspraken gemaakt over taakverdeling en verwijzing. Wanneer er bij anamnese, lichamelijk onderzoek of aanvullend onderzoek afwijkingen worden gevonden, is verwijzing naar de gynaecoloog voor verdere diagnostiek en/of behandeling aangewezen. Indien dit niet het geval blijkt, is de spontane kans op zwangerschap doorslaggevend voor de keus van het beleid. Om deze kans te schatten wordt in deze standaard en in relevante richtlijnen voor de tweede lijn gebruikgemaakt van een predictiemodel. 3 Met behulp van dit model kan aan de hand van de duur van de zwangerschapswens, de leeftijd van de vrouw, de aanwezigheid van primaire of secundaire subfertiliteit, de uitslag van de chlamydia-antistoftest (CAT) en het spermaonderzoek de zwangerschapskans in het komende jaar geschat worden. In samenspraak met gynaecologen zijn de afkappunten voor het verwijsbeleid naar de tweede lijn vastgelegd. Bij een zwangerschapskans in het komende jaar van > 40% wordt een afwachtend beleid geadviseerd. Bij een zwangerschapskans in het komende jaar van 30 tot 40% wordt in overleg met het paar en op grond van de leeftijd van de vrouw besloten over het volgen van een expectatief beleid of verwijzen naar de gynaecoloog. Over een zwangerschapskans van minder dan 30% is afgesproken dat de huisarts het paar naar de gynaecoloog verwijst. Achtergronden EpidemiologieHet aantal nieuwe gevallen van subfertiliteit geregistreerd in de huisartsenpraktijk is 9,0 per 1000 vrouwen van 25 tot 44 jaar. 4 De prevalentie in deze leeftijdscategorie bedraagt 22 per 1000 vrouwen per jaar. De cijfers bij vrouwen benaderen de cijfers bij 'paren'. Ongeveer 5% van alle paren blijft ongewild kinderloos. 5 EtiologieDe meest voorkomende oorzaken voor subfertiliteit zijn ovulatiestoornissen (24%), een sterk verminderde kwaliteit van het sperma (20%), stoornissen in de interactie tussen sperma en cervixslijm (15%) en tubapathologie (waaronder ernstige endometriose) (11%). 6 In 30% van de gevallen blijft de oorzaak onverklaard. Minder frequente oorzaken zijn azoöspermie, aangeboren genitale afwijkingen en seksuologische problemen. Een regulaire cyclusdat wil zeggen...

show abstract

“…Surgery in the abdominal or pelvic cavity can lead to the formation of adhesions (Frantzen et al, 1982;Puri et al, 1984;Diamond et al, 1987), which can lead to infertility (Trimbos et al, 1982;Gomel, 1983). A number of techniques have been developed to reduce or prevent the formation of adhesions as a result of surgery (Halme et al, 1982;Adhesion Study Group, 1983;De Cherney et al, 1984;Rosenburg et al, 1984;Diamond et al, 1991).…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Effects of methylene blue, indigo carmine solution and autologous erythrocyte suspension on formation of adhesions after injection into rats

Gül¹,

Kotan²,

Dılek³

et al. 2000

Reproduction

View full text Add to dashboard Cite

The aim of this study was to determine whether autologous erythrocyte suspension can be used as a dye for evaluation of tubal patency and whether it has any advantages over methylene blue or indigo carmine solutions. Reproductively healthy female nulliparous Wistar Albino rats (n = 30), aged 6 months, mass 165-195 g, were assigned randomly to three groups. Rats received a 1 ml i.p. injection of 5% (w/v) methylene blue solution (methylene blue group: n = 10), 5% (w/v) indigo carmine solution (indigo carmine group: n = 10) or 5% (v/v) fresh autologous erythrocyte suspension (autologous erythrocyte group: n = 10). At 4 weeks after injection, a small sterile opening was made in the peritoneal cavity of each rat. The cavity was rinsed once with TCM-199 to collect macrophages. The rinsed peritoneal contents were cultured overnight to evaluate macrophage activation. The peritoneal opening was expanded for evaluation of adhesion formation. Only one rat from the autologous erythrocyte group had intra-peritoneal adhesions (score 2), whereas all rats in the methylene blue group (score 1: n = 1; score 2: n = 4; score 3: n = 4; and score 4: n = 1) and seven rats in the indigo carmine group (score 1: n = 1; score 2: n = 2; score 3: n = 3; and score 4: n = 1) had intra-abdominal adhesions. Macrophage activity was observed in the cultured peritoneal contents collected from the methylene blue and indigo carmine groups but not from the autologous erythrocyte group. Adhesion formation could be due to macrophage activation caused by methylene blue and indigo carmine solutions. These results indicate that tubal patency can be observed by laparoscopy using autologous erythrocyte suspension. The results of this study are believed to be the first to indicate that a patient's own erythrocyte suspension could be used during observation of tubal patency by laparoscopy. However, further studies are required.

show abstract

Effects of perforated appendicitis in girls on subsequent fertility

Cited by 3 publications

References 0 publications

Medical negligence in coloproctology

Medical negligence in coloproctology

‘Op de kop getikt’

Effects of methylene blue, indigo carmine solution and autologous erythrocyte suspension on formation of adhesions after injection into rats

Contact Info

Product

Resources

About