“…Τις τελευταίες δεκαετίες, η αδιάλειπτη ανάδειξη του εξέχοντα ρόλου των πρώιμων δεξιοτήτων μεταφωνολογικής επίγνωσης στην πρόσκτηση των δεξιοτήτων συμβατικού γραμματισμού (Ball & Blachman, 1991, Blachman, Ball, Black, & Tangel, 1994, Bradley & Bryant, 1983, Bryant, Bradley, MacLean, & Crossland, 1989, Byrne & Fielding-Barnsley, 1991, Castle, Riach, & Nicholson, 1994, Catts, Fey, Zhang, & Tomblin, 1999, Cossu, Shankweiler, Liberman, Katz, & Tola, 1988, Cunningham, 1990, Durgunοğlu, Nagy, & Hancin-Bhatt, 1993, Durgunοğlu & Öney, 1999, Fox & Routh, 1984, Gottardo, Stanovich, & Siegel, 1996, Iversen & Tunmer, 1993, Juel, Griffith, & Gough, 1986, Leather & Henry, 1994, Liberman, Shankweiler, Fisher, & Carter, 1974, Lundberg, Frost, & Peterson, 1988, Manrique & Signorini, 1994, Muter, Hulme, Snowling, & Taylor, 1997β, O'Connor, Notari-Syverson, & Vadasy, 1996, Perfetti, Beck, Bell, & Hudges, 1987, Schneider, Küspert, Roth, & Visé, 1997, Share, Jorm, MacLean, & Matthews, 1984, Stanovich, Cunningham, & Cramer, 1984, Storch & Whitehurst, 2002, Tornéus, 1984, Treiman & Baron, 1983, Treutlein, Zöller, Roos, & Schöler, 2008, Vellutino & Scanlon, 1987, Wimmer, Landerl, Linortner, & Hummer, 1991 είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη και στάθμιση εργαλείων μέτρησης που επικεντρώνονται στην αξιολόγηση των μεταφωνολογικών δεξιοτήτων των παιδιών προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας (H...…”