Klasik edebiyatımızda hemen her konu, edebî metinlerin kapsam alanına girmiştir. Şairler ilmî, edebî, didaktik, sosyal, dinî birçok mevzuyu şiir formuna aktarmış; kimi şairler Kur’ân sûrelerini nazmen tefsir etme yoluna gitmiştir. Sinoplu Safâyî de bu şairlerdendir. Muʿcizât-ı Ahmediyye adlı mesnevisinde İhlas sûresini nazmen tefsir etmiştir.
Safâyî XV. yüzyılın ilk çeyreği ile XVI. yüzyılın ilk çeyreği arasında yaşamış bir divan şairidir. Denizcilik, gemicilik gibi faaliyetlerin yanında ilim, tasavvuf ve şiir âleminde de maruf bir kimliğe sahiptir. Bu çalışmada Safâyî’nin hayatı ve eserleri hakkında bilgi verildikten sonra şimdiye kadar herhangi bir kaynakta rastlanılmayan Muʿcizât-ı Ahmediyye adlı yeni, kapsamlı ve farklı bir eseri tanıtılmıştır. Ayrıca edebiyatımızdaki manzum tefsir geleneği hakkında bilgi verilip elli sekiz beyitlik bölümü sadece Muʿcizât-ı Ahmediyye’de bulunan, İhlâs sûresinin manzum tefsiri şekil ve muhteva özellikleri bakımından incelenmiş, tefsir metninin çevri yazısına yer verilmiştir. Bu vesile ile edebiyatımızda sınırlı sayıda örneği bilinen manzum tefsirlerin bir yenisi daha ilim âleminin istifadesine sunulmuştur.