Ergen Psikolojik Sağlamlık Düzeyinin Yordayıcıları: Algılanan Sosyal Destek ve Okul Bağlılığı

Abstract

Bu çalışmanın amacı, ergenlerde psikolojik sağlamlık düzeyinin yordayıcılarının incelenmesidir. Veriler, Afyonkarahisar il merkezinde bulunan liselerde öğrenim görmekte olan 1022 lise öğrencisinden toplanmıştır. Çalışmanın katılımcıları 533'ü kız (% 52) ve 489'u erkek (% 48) olmak üzere 1022 lise öğrencisinden oluşmaktadır. Çalışmada ergen psikolojik sağlamlığını ölçmek için Ergen Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği, sosyal destek algısını ölçmek için Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, okul bağlılığını ölçmek için Okul Bağlılığı Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Veriler korelasyon ve hiyerarşik regresyon analizi ile incelenmiştir. Bulgulara göre, algılanan sosyal destek ve okul bağlılığının, ergenlerde psikolojik sağlamlığın anlamlı yordayıcıları olduğu saptanmıştır. Cinsiyet ve önemli yaşam olayı yaşamanın ise ergenlerde psikolojik sağlamlığın anlamlı yordayıcısı olmadıkları bulunmuştur. Bulgular alan yazın ışığında tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur.

Predicting the psychological resilience levels of university students according to some variables

“…The relevant literature contains various studies that both confirm and contradict this finding. The literature reports that children who have been victims of abuse (Cicchetti & Rogosch, 1997); adolescents experiencing a major life event (loss of one parent, loss of a family member, parental divorce, history of a serious disease, intercity migration and economic distress in the family) (Turgut, 2015); and students with divorced parents (Özcan, 2005) have low levels of psychological resilience. Also, victims of physical abuse are more likely to display high risk-taking behaviors when compared to non-victims (Yılmaz-Irmak, 2008).…”

“…Alanyazında araştırma bulgumuzu destekleyen ve desteklemeyen araştırmalar mevcuttur. Yapılmış olan araştırmalarda, istismara uğrayan çocukların (Cicchetti & Rogosch, 1997); önemli yaşam olayı yaşayan (anne ve babadan herhangi birinin hayatını kaybetmesi, aileden birinin hayatını kaybetmesi, anne ve babanın boşanması, önemli bir hastalık geçirme, şehirlerarası göç etme, ailece ekonomik sıkıntı yaşama) ergenlerin (Turgut, 2015); boşanmış ebeveyne sahip olan öğrencilerin (Özcan, 2005), psikolojik dayanıklılık düzeylerinin düşük olduğu; fiziksel istismara uğrayan grubun, uğramayanlara göre yüksek risk alma davranışı sergilediği (Yılmaz-Irmak, 2008) bulunmuştur.…”

“…Given all the above-mentioned traits, one could argue that gender, intercultural sensitivity, risk factors and psychological resilience might be interrelated and that psychological resilience can be predicted by gender, intercultural sensitivity and risk factors. The literature contains studies that examine the relationship between various risk factors and psychological resilience (Cicchetti & Rogosch, 1997;Çataloğlu, 2011;Gökçen, 2015;Güney, 2016;Özcan, 2005;Sağlam, 2012;Turgut, 2015;Yılmaz-Irmak, 2008) Most of the research on psychological resilience have focused on environmental risk factors, protective factors, and predictive factors in individuals' psychological resilience characteristics (Kumpfer, 1999). The number of studies examining the relationship between gender and psychological resilience is limited in the literature.…”

“…Yukarıda açıklanan bütün bu özellikler açısından değerlendirildiğinde, toplumsal cinsiyet, kültürlerarası duyarlılık, risk faktörleri ve psikolojik dayanıklılık arasında ilişkilerin olabileceği; toplumsal cinsiyetin, kültürlerarası duyarlılığın ve risk faktörlerinin, psikolojik dayanıklılığı yordayacağı düşünülmektedir. Alanyazında, çeşitli risk faktörlerinin psikolojik dayanıklılıkla olan ilişkisini inceleyen araştırmalar (Cicchetti & Rogosch, 1997;Çataloğlu, 2011;Gökçen, 2015;Güney, 2016;Özcan, 2005;Sağlam, 2012;Turgut, 2015;Yılmaz-Irmak, 2008) vardır. Psikolojik dayanıklılık kavramını temel alan araştırmalar, daha çok çevredeki risk ve koruyucu faktörler ile bireyin psikolojik dayanıklılık özelliklerindeki yordayıcı faktörlere odaklanmıştır (Kumpfer, 1999).…”

Untitled

“…Alanyazında bu bulguyu destekleyen çalışmalar mevcuttur (Özcan, 2005;Rew ve diğerleri, 2001;Terzi, 2008;Ülker Tümlü ve Recepoğlu, 2013). Bununla birlikte kızların psikolojik sağlamlıklarının erkeklere göre daha yüksek olduğunu gösteren çalışmalar bulunduğu gibi (Gündaş, 2013;Daining ve Depanfilis, 2007;Oktan, 2008;Önder ve Gülay, 2008;Turgut, 2015;Wasonga, 2002), erkeklerin psikolojik sağlamlıklarının kızlara göre daha yüksek olduğunu gösteren çalışmalar da bulunmaktadır (Açıkgöz, 2016;Bahadır, 2009;Campbell-Sills ve diğerleri, 2009;Dayıoğlu, 2008;Sarwar ve diğerleri, 2010). Bu durum psikolojik sağlamlığın geniş kapsamlı ve anlaşılması güç bir kavram olması ve sosyal bilimlerde edinilmiş bilgilerin toplumlara ve bölgelere göre farklılık göstermesi ile açıklanabilir.…”