Etiopathogenesis of Canine Hip Dysplasia, Prevalence, and Genetics

King, Michael D.

doi:10.1016/j.cvsm.2017.03.001

Cited by 57 publications

(63 citation statements)

References 66 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Canine hip dysplasia (CHD) is a multi-factorial, developmental disorder that has a polygenic mode of inheritance, characterized by hip joint laxity and abnormal development of the femoral head and acetabulum leading to secondary osteoarthritis (OA). 1 A similar etiopathogenesis has been observed in people with hip dysplasia, which has been recently documented to be a major cause of hip OA in millions of patients treated each year. 2,3 Early identification of affected patients still remains a challenge, which delays or excludes many potentially effective treatment options in children and young adults.…”

mentioning

confidence: 59%

“…Effective biomarker screening methods for hip dysplasia in both dogs and humans are lacking. Canine hip dysplasia (CHD) is a multi‐factorial, developmental disorder that has a polygenic mode of inheritance, characterized by hip joint laxity and abnormal development of the femoral head and acetabulum leading to secondary osteoarthritis (OA) . A similar etiopathogenesis has been observed in people with hip dysplasia, which has been recently documented to be a major cause of hip OA in millions of patients treated each year .…”

mentioning

confidence: 98%

See 1 more Smart Citation

Protein biomarkers in serum and urine for determining presence or absence of hip dysplasia in a canine model

Ahner

Stoker

Bozynski

et al. 2019

Journal Orthopaedic Research

View full text Add to dashboard Cite

This study compares serum and urine concentrations of relevant protein biomarkers among adult dogs with or without radiographic canine hip dysplasia (CHD). Adult (≥2 years of age), client‐owned dogs (n = 74) radiographically categorized as having at least “good” hips (n = 49) or having “mild,” “moderate,” or “severe” hip dysplasia (n = 25) by the Orthopedic Foundation for Animals (OFA). Urine and serum samples were obtained from each dog at a single time‐point and processed and analyzed for relevant protein biomarkers. Urinary concentrations of CTX‐II (p < 0.001) and TIMP‐1 (p = 0.002) were significantly lower in dogs with CHD compared to dogs with no CHD. ROC curve analyses were successful in establishing a panel of four biomarkers (urinary CTX‐I and II, serum MMP‐9, and serum PIICP) with high discriminatory capability for the presence or absence of hip dysplasia in adult dogs (AUC = 0.89). Urine and serum biomarkers can distinguish adult dogs with radiographic CHD from those with no CHD with a sensitivity of 0.95 and specificity of 0.77 using ROC analysis with AUC 0.89. Clinical Significance: This finding suggests that this simple, minimally invasive diagnostic technique has potential for discriminating dysplastic dogs from dogs with normal hips, with possible translational application to humans based on similar etiopathogenesis. © 2019 Orthopaedic Research Society. Published by Wiley Periodicals, Inc. J Orthop Res 9999:1–5, 2019.

show abstract

mentioning

confidence: 59%

mentioning

confidence: 98%

Protein biomarkers in serum and urine for determining presence or absence of hip dysplasia in a canine model

Ahner

Stoker

Bozynski

et al. 2019

Journal Orthopaedic Research

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Do głównych czynników pozagenetycznych sprzyjających rozwojowi CHD zalicza się m.in. : wysoką masę urodzeniową, nadmierne karmienie prowadzące do szybkiego wzrostu masy ciała, nadmierną suplementację wapniem czy wczesną sterylizację, a także zbyt intensywne obciąże-nie ruchowe psa w okresie wzrostu (16). Najbardziej dynamiczny rozwój tej wady ma miejsce w przedziale wiekowym od 4 do 10 miesięcy.…”

Section: Artykuł Przeglądowy Reviewunclassified

“…Sugeruje się również, że CHD jest procesem dynamicznym, w trakcie którego możliwe jest rozróżnienie dysplazji miednicy (dotyczącej nieprawidłowości panewek) od dysplazji kości udowej, chaMarkery genetyczne dysplazji stawu biodrowego psów rakteryzującej się anormalnością w długości, inklinacji i antewersji szyjki kości udowej (1,26). Badania diagnostyczne oparte są przede wszystkim na radiologicznej ocenie rozwoju stawu biodrowego (10,16), a rzadziej na ocenie ultrasonograficznej (8,15). Ostateczną ocenę wystawia się po ukończeniu przez psa 12. miesiąca życia.…”

Section: Artykuł Przeglądowy Reviewunclassified

Genetic markers of canine hip dysplasia

Krzemińska¹,

Gogulski²,

Aleksiewicz³

et al. 2018

Medycyna Weterynaryjna

View full text Add to dashboard Cite

Postęp genomiki zwierząt domowych, możliwość prowadzenia szerokich porównawczych analiz genomowych oraz powszechna dostępność nowoczesnych narzędzi i technik molekularnych (np. mikromacierze SNP, sekwencjonowanie DNA nowej generacji) zaowocowały identyfikacją wielu mutacji odpowiedzialnych za monogenowe choroby psów (24). Z kolei wiedza o podłożu molekularnym często występujących u psów chorób lub wad o złożonym uwarunkowaniu (np. otyłość, cukrzyca typu 2, dysplazja stawu biodrowego lub łokciowego, wnętrostwo), czyli takich, które zależą od wielu genów oraz czynników środo-wiskowych, a także interakcji między nimi, nie jest tak zaawansowana. Wiedza o markerach genetycznych związanych z predyspozycją do rozwoju takich chorób lub wad jest zatem aktualnym wyzwaniem, ważnym dla wczesnej diagnostyki ryzyka ich powstania, nawet przed pojawieniem się pierwszych objawów.Dysplazja stawu biodrowego (CHD, canine hip dysplasia) to wada rozwojowa układu szkieletowego, która zalicza się do najczęściej występującego zaburzenia u psów. Na rozwój tej wady wpływają zarówno czynniki środowiskowe, jak i geny. Do głównych czynników pozagenetycznych sprzyjających rozwojowi CHD zalicza się m.in.: wysoką masę urodzeniową, nadmierne karmienie prowadzące do szybkiego wzrostu masy ciała, nadmierną suplementację wapniem czy wczesną sterylizację, a także zbyt intensywne obciąże-nie ruchowe psa w okresie wzrostu (16). Najbardziej dynamiczny rozwój tej wady ma miejsce w przedziale wiekowym od 4 do 10 miesięcy. U rosnących szczeniąt pojawiają się początkowo zaburzenia w obrębie elementów łącznotkankowych stawu biodrowego oraz mięśni pasa miednicowego. Prowadzą one do niewłaściwego rozkładu sił przenoszonych w stawie biodrowym i są przyczyną inkogruencji powierzchni stawowych. Sugeruje się również, że CHD jest procesem dynamicznym, w trakcie którego możliwe jest rozróżnienie dysplazji miednicy (dotyczącej nieprawidłowości panewek) od dysplazji kości udowej, cha- Krzemińska P., Gogulski M., Aleksiewicz R., Świtoński M. Genetic markers of canine hip dysplasiaSummary Canine hip dysplasia is a complex skeletal malformation caused by genetic and environmental factors. The prevalence of hip dysplasia in different canine breeds ranges widely, from 1% (for Whippet and Borzoi) to over 70% (for Bulldog and Pug). These differences indicate the presence of genetic variants predisposing to or preventing this disorder in gene pools of particular breeds. The importance of genetic factors is also confirmed by a high coefficient of heritability (h 2 ) of canine hip dysplasia, which for most breeds oscillates around 0.5-0.6. Application of modern genomic methods, that is, mainly genome scanning (based previously on microsatellite markers and currently on SNP microarrays) has led in recent years to the identification of potential genetic markers associated with this disorder. Such studies were carried out mostly in two breeds: Labrador retriever and German shepherd. Some of the markers were found in the vicinity of genes involved in skeletal development. Followin...

show abstract

“…It is relatively well known that if a dog’s gait is dysfunctional or impaired compensatory mechanisms will ensue [8] In the longer term this can lead to hypertrophy/atrophy of various muscle groups, as well as a myriad of musculoskeletal pathologies. Research by King [9] found that incorrect biomechanics will lead to loss of joint confirmation and function, in turn leading to abnormal wear, which can cause inflammation and arthritic conditions [8,10] DJD and arthritis are the two most common musculoskeletal issues seen in dogs, and whilst conditions such as elbow and hip dysplasia have strong conformational links, they may be exacerbated by additional restrictions in gait. [3,11,12].…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

A Systematic Review of the Biomechanical Effects of Harness and Head-Collar use in Dogs

Blake

Williams

Godoy

2019

Preprint

View full text Add to dashboard Cite

75The number of dogs in the UK is on the rise, as are canine sports involving the use of a harness to 76 allow the dog to pull against an interface in the same way as a husky might pull a sled. Service dogs and those 77 involved in essential work commonly wear a harness throughout their working lives, yet little is understood 78 regarding the biomechanical impact of their use. This systematic review was conducted to review reported 79 evidence of the biomechanical effects of harness and head collar (Halti) use in dogs. 80Searches were applied covering 1910 to 2018 on the following databases: PubMed, Web of Science 81 and Writtle Discovery. 82Three publications were identified as suitable which were then critically evaluated using predefined 83 criteria and ARRIVE based guidelines for bias assessment. Only one was considered to provide the most 84 reliable data regarding the influence of harnesses on gait, whilst the remainder were considered to suffer a 85 variety of issues including poor sample size, repeatability and study execution. The most appropriate study 86 found that wearing a chest strap harness reduced shoulder extension in both walk and trot by up to 8 0 of 87 movement, whilst a Y-shaped harness commonly marketed as non-restrictive reduced shoulder extension by 88 up to 10 0 of movement, suggesting that the use of harness type restraints can affect canine gait, whereas no 89 studies were found relating to the biomechanical effects of head-collar usage. 90 3 91 157 Discovery database via the eds.b.ebscohost website (1979 -Dec 2018). Potentially suitable papers were 158 stored using Zotero reference management software to allow subsequent screening and removal of 159 duplicates. After initial screening to remove duplicates the exclusion and inclusion criteria contained in table 1602 was applied to both the title and abstracts.

show abstract

Etiopathogenesis of Canine Hip Dysplasia, Prevalence, and Genetics

Cited by 57 publications

References 66 publications

Protein biomarkers in serum and urine for determining presence or absence of hip dysplasia in a canine model

Protein biomarkers in serum and urine for determining presence or absence of hip dysplasia in a canine model

Genetic markers of canine hip dysplasia

A Systematic Review of the Biomechanical Effects of Harness and Head-Collar use in Dogs

Contact Info

Product

Resources

About