Gojaznost humanog organizma je složen metabolički poremećaj koji predstavlja jedan od najčešćih savremenih zdravstvenih problema. Brojna istraživanja ukazuju na udruženost hronične inflamacije niskog stepena i gojaznosti. Mijeloperoksidaza (MPO) i njeni reaktivni oksidanti učestvuju u oštećenju tkiva tokom inflamatornih procesa u humanom organizmu. Cilj istraživanja bilo je ispitivanje aktivnosti enzima mijeloperoksidaze u serumu gojaznih i ispitanika sa metaboličkim sindromom i testiranje povezanosti aktivnosti MPO i drugih pokazatelja zapaljenja u krvi ispitanika. Ispitanici su na osnovu antropometrijskih parametara i biohemijskih pokazatelja podeljeni u tri grupe: normalno uhranjeni (n=30), ispitanici sa abdominalnom gojaznošću (n=30) i ispitanici sa metaboličkim sindromom (n=30). U serumu ispitanika određivana je hlorinišuća aktivnost MPO spektrofotometrijski. Tokom ispitivanja utvrđene su značajne razlike u aktivnosti MPO kod sve tri grupe ispitanika i to najveća aktivnost izmerena je kod ispitanika sa metaboličkim sindromom (p<0.001). Utvrđena je pozitivna korelacija između aktivnost MPO i aterogenog indeksa, kao i između MPO i koncentracije LDL-holesterola, dok je negativna povezanost utvrđena između MPO i koncentracije HDL-holesterola. Ispitivanje je pokazalo da aktivnost MPO progresivno raste sa gojaznošću i metaboličkim sindromom. Dobijeni rezultati ukazju da MPO može biti od značaja u patofiziološkim mehanizmima koji dovode do razvoja komplikacija kod gojaznosti i metaboličkog sindroma.Ključne reči: mijeloperoksidaza, metabolički sindrom, inflamacija, gojaznost, dislipidemija.
UVODGojaznost je složen metabolički poremećaj koji predstavlja jedan od najčešćih savremenih zdravstvenih problema. Prema definiciji Svetske zdravstvene organizacije gojaznost karakteriše indeks telesne mase (engl. Body Mass Index, BMI) preko 30 kg/m2 [1]. Gojaznost je povezana sa razvojem najčešćih savremenih humanih bolesti, kao što su koronarna srčana bolest, hipertenzija, diabetes mellitus tip 2 i dr. Brojna istraživanja ukazuju na udruženost perzistentne hronične inflamacije niskog stepena i gojaznosti [2]. Masno tkivo funkcioniše i kao endokrini organ, zbog sposobnosti adipocita da produkuju brojne biološki aktivne supstance -adipocitokine. Povećanje broja adipocita u organizmu gojaznih osoba dovodi do veće produkcije adipokina i pogoduje razvoju metaboličkog sindroma [3]. Metabolički sindrom karakteriše prisustvo više povezanih metaboličkih poremećaja u humanom organizmu, poremećaj regulacije metabolizma lipida (dislipidemija), hiperglikemija, neosetljivost na insulin, povećan krvni pritisak i abdominalna (centralna) gojaznost. Pomenuti metabolički poremećaji, kao i kod gojaznosti, predstavljaju značajne faktore rizika za pojavu brojnih komplikacija. Mijeloperoksidaza (MPO; E.C. 1.11.1.7.) jedan je od najzastupljenijih proteina u humanim neutrofilnim leukocitima i manje zastupljen u monocitima i tkivnim makrofagima [4]. Mijeloperoksidaza koja se nalazi u azurofilnim granulama neutrofila u toku aktivacije prelazi u fagocit...