Evaluation of the natural susceptibility of shallow lakes to degradation

Bajkiewicz-Grabowska, Elżbieta

doi:10.1007/bf00208211

Cited by 8 publications

(18 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Ocenę naturalnej odporności na degradację zbiornika zaporowego Solina przeprowadzono w 2014 roku według zmodyfikowanego Systemu Oceny Jakości Jezior opracowanego przez Państwową Inspekcję Ochrony Środowiska [1,15]. Zmodyfikowany system uwzględnia 6 wskaźników, którym po ich obliczeniu przyznaje się punkty od 0 (odporność wysoka) do 3 (brak odporności na wpływ zlewni) (tab.…”

Section: Metodykaunclassified

“…Tabela 2. Ocena odporności zbiornika wodnego na degradację, na podstawie [1] Do określenia parametru "stratyfikacja wód", czyli procentowego udziału objętości meta i hypolimnionu, w całej objętości wód zbiornika wykorzystano badania stratyfikacji termiczno-tlenowej przeprowadzone w zbiorniku Solina w 2000 roku [8]. Wyniki tych badań wykazały, Ŝe warstwa epilimnionu sięgała średnio do 6,5 m głębokości.…”

Section: Metodykaunclassified

“…Największą rolę ze źródeł punktowych odgrywają zrzuty ścieków komunalnych oraz przemysłowych niosące ogromne ładunki pierwiastków biogennych. Bardziej rozprzestrzenione, nieregularne i trudniejsze do kontrolowania są źródła obszarowe, z których najwaŜniejsze to spływy powierzchniowe z nawoŜonych pól uprawnych oraz opady atmosferyczne [1,5].Kryterium oceny obciąŜenia zbiornika biogenami stanowi wielkość ładunku rzeczywistego trafiającego do zbiornika ze źródeł zewnętrznych w porównaniu z wielkością ładunku dopuszczalnego i niebezpiecznego określonego dla tego obiektu. Ładunek dopuszczalny to taka ilość dostającego się do wody azotu lub fosforu, która nie powoduje zakwitów glonów.…”

unclassified

“…Ładunek dopuszczalny to taka ilość dostającego się do wody azotu lub fosforu, która nie powoduje zakwitów glonów. Ładunek azotu lub fosforu, który będzie powodował przyśpieszony wzrost trofii wód, określa się jako ładunek niebezpieczny [1,11]. Intensywność wzrostu poziomu trofii wód zbiornika zaleŜy zarówno od charakteru zlewni jako dostawcy materii, jak i od odporności na degradację samego zbiornika, na którą wpływ wywiera wiele czynników zwią-zanych z jego morfometrią i hydrologią [7,15].…”

unclassified

See 4 more Smart Citations

The susceptibility of the Solina dam reservoir to degradation

Bartoszek

Czech

2014

JCEEA

View full text Add to dashboard Cite

W pracy dokonano oceny podatności na degradację zbiornika zaporowego Solina utworzonego na rzece San. W wyniku przeprowadzonej oceny parametrów morfometrycznych i hydrologicznych zbiornik Solina zakwalifikowano do I kategorii odporności na degradację. PrzynaleŜność do tej kategorii świadczy o wysokiej odporności zbiornika Solina na odziaływanie jego zlewni. Decydujący wpływ na jego wysoką odporność na degradację mają takie parametry obiektu, jak: głębokość średnia, procent stratyfikacji wód, stosunek powierzchni dna czynnego do objęto-ści epilimnionu oraz współczynnik Schindlera. W rezultacie przeprowadzonej analizy cech środowiskowych zlewnię zbiornika Solina zaszeregowano do trzeciej grupy podatności na dostawę materii. Stosunkowo duŜym moŜliwościom uruchomienia ładunku obszarowego w zlewni sprzyjają: przepływowy typ bilansowy jeziora, wysoki średni spadek terenu zlewni, niski procent obszarów bezodpływo-wych oraz wysoki współczynnik Ohlego. W latach 2005-2006 odnotowano kilkakrotnie wyŜszy ładunek rzeczywisty fosforu w stosunku do ładunku niebezpiecznego docierający ze zlewni do zbiornika. Na tej podstawie stwierdzono, Ŝe obiekt jest w bardzo duŜym stopniu naraŜony na postępujący proces degradacji, jeśli nie nastąpi aktywizacja działań ochronnych w jego zlewni. Po zestawieniu I kategorii odporności zbiornika Solina i trzeciej grupy podatności jego zlewni na uruchomienie ładunku zanieczyszczeń uzyskano II typ układu środowiskowego zlewnia--zbiornik charakteryzujący się umiarkowanym postępem procesu eutrofizacji wód, przy czym niekorzystnym warunkom panującym w zlewni przeciwstawia się wysoka naturalna odporność zbiornika zaporowego Solina na proces degradacji. [11]. MoŜna wyróŜnić dwa rodzaje eutrofizacji: naturalną oraz antropogeniczną. Eutrofizacja naturalna zaleŜy od warunków geologicznych i naturalnych cech zlewni zbiornika. Proces ten, przebiegając w sposób naturalny, powoduje powolne przekształcenie jezior ubogich w składniki odŜywcze, zwanych oligotroficznymi, w jeziora zasobne w te substancje -jeziora eutroficzne. Eutrofizacja antropogeniczna jest związana z działalnością człowie-ka. Wskutek znaczącego zwiększenia ilości doprowadzanych substancji biogennych do środowisk wodnych nastąpiło istotne przyśpieszenie postępu tego procesu [5,23].Głównymi pierwiastkami biogennymi przyczyniającymi się do zwiększenia Ŝyzności zbiorników wodnych i szybkiego postępu eutrofizacji są azot i fosfor. Oba te pierwiastki są bardzo istotne w Ŝyciu roślin i zwierząt, ale nie mogą występować w wodzie w nadmiernych ilościach, gdyŜ powodują przyśpieszony, obfity rozwój glonów oraz wyŜszej roślinności wodnej. Substancje biogenne przedostają się do wód powierzchniowych głównie ze źródeł punktowych oraz obszarowych. Największą rolę ze źródeł punktowych odgrywają zrzuty ścieków komunalnych oraz przemysłowych niosące ogromne ładunki pierwiastków biogennych. Bardziej rozprzestrzenione, nieregularne i trudniejsze do kontrolowania są źródła obszarowe, z których najwaŜniejsze to spływy powierzchniowe z nawoŜonych pól uprawnych oraz o...

show abstract

Section: Metodykaunclassified

unclassified

See 3 more Smart Citations

The susceptibility of the Solina dam reservoir to degradation

Bartoszek

Czech

2014

JCEEA

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

Geoecosystems of Polish Lakes

Bajkiewicz-Grabowska

2019

The Handbook of Environmental Chemistry

View full text Add to dashboard Cite

A new concept for risk analysis relating to the degradation of water reservoirs

Boryczko

Bartoszek

Koszelnik

et al. 2018

Environ Sci Pollut Res

View full text Add to dashboard Cite

This paper presents a proposal for a procedure by which to analyse the risk of reservoirs being degraded. The body of water assessed for its susceptibility to degradation in line with the proposed procedure is Myczkowce Reservoir, SE Poland. This reservoir has a maximum capacity of ten million m3 and helps provide hydropower, by serving as a surge tank located above the main Solina Reservoir. On the basis of an assessment of its morphometric and hydrological parameters, Myczkowce Reservoir was assigned to the low-resilience category where risk of degradation was concerned. The primary factors responsible for that are limited capacity in relation to shoreline length, a lack of thermal stratification, and a high value for the Schindler index. These and other environmental parameters provided for Myczkowce’s assignment to the category of susceptible to the impact of matter supplied by its catchment, with this reflecting the instantaneous nature of the basin, high values for the Ohle coefficient, average catchment slope, and the lack of a septic system. The designated risk level supported Myczkowce’s assignment to a category characterised by an “unacceptable” risk of degradation. The proposed method taking two parameters (resilience and susceptibility) into account represents the first universal method for assessing reservoirs without reference to risks such as drought, flooding, or lack of water supply for human consumption. The risk depends only on the reservoir and catchment parameters.

show abstract

Evaluation of the natural susceptibility of shallow lakes to degradation

Cited by 8 publications

References 0 publications

The susceptibility of the Solina dam reservoir to degradation

The susceptibility of the Solina dam reservoir to degradation

Geoecosystems of Polish Lakes

A new concept for risk analysis relating to the degradation of water reservoirs

Contact Info

Product

Resources

About