Exposure to Dental Filling Materials and the Risk of Dementia: A Population-Based Nested Case Control Study in Taiwan

Abstract

When studying the range of toxic substances triggering dementia, special attention should be paid to the materials used in dental practice, particularly to dental fillings containing amalgam. This necessitated conducting large-scale epidemiologic studies. The aim of our research was to determine the risk factors for developing dementia when filling materials containing amalgam are used in dental practice. In order to achieve the set goals, the following tasks were undertaken: (1) The social and demographic characteristics of the examined patients were studied; (2) the spectrum of concomitant somatic diseases was determined in patients of different gender and age; and (3) the relationship between dementia incidence and the volume of dental filling material containing amalgam was identified in patients with different somatic diseases. In general, the research conducted did not reveal any direct relationship between the development of dementia and the volume of filling material containing amalgam. However, among the people with dementia, there were persons for whom its progression was accelerated in cases where a large volume of dental filling material containing amalgam was present.

Dental Care for Asylum-Seekers in Germany: A Retrospective Hospital-Based Study

“…In spite of the proven survival superiority of metal-colored fillings in some clinical scenarios [45], the current study found some patients who refuse this treatment option. The refusal is due to the controversies regarding mercury safety [50] and the aesthetic look [48,51]. It happens that patients do not attend another appointment after the diagnosis has been made.…”

Assessment of the Impact of Dental Amalgam on Human Health: A Literature Review

“…Rtęć pochodząca z tych źródeł powoduje znaczące skażenie wody, powietrza oraz żywności, co w konsekwencji przyczynia się do negatywnego wpływu na zdrowie jednostek. Rtęć w środowisku i w wodach gruntowych jest biotranformowana przez mikroorganizmy do metylortęci [2][3][4][5][6][7].W 2017 roku została przyjęta Konwencja Minamata, która powzięła za cel ochronę środowiska oraz zdrowia ludzi przed niekorzystnym wpływem rtęci i jest międzynarodowym traktatem środowiskowym. Norwegia jako pierwsza wprowadziła zakaz stosowania rtęci w produktach, dotyczyło to również wycofywania stosowania amalgamatów dentystycznych, w jej ślady następnie poszły Szwecja i Dania.…”

“…Rtęć kumuluje się i ulega addycji przez wiele tysięcy lat, a najwyższe stężenie osiąga w organizmach na końcu łańcucha pokarmowego, jakimi są ludzie i ryby drapieżne [2,3]. Badania donoszą, że rtęć powoduje wiele zaburzeń fizjologicznych i niesie za sobą niekorzystne skutki medyczne, rozpoczynając od bioakumulacji w ośrodkowym układzie nerwowym, nerkach i wątrobie, przyczyniając się do uszkodzenia nerek, immunotoksyczności, genotoksyczności, spadku płodności oraz zmiany funkcjonowania osi endokrynologicznych [4,5,7,[16][17][18][19][20]. Amalgamaty stosowane do wypełniania ubytków w stomatologii stanowią główne i przewlekłe źródło narażenia pacjentów na nieorganiczną rtęć [6,14].…”

“…Jego właściwości przyczyniają się do tego, że chętnie jest wykorzystywany przez stomatologów do odbudowy zębów bocznych. Wypełnienie amalgamatowe zawiera około 50% rtęci oraz mieszaninę innych metali takich jak srebro, cyna, miedź i inne [1][2][3][4][6][7][8][9][10][11]13,14,[17][18][19][20][21][22][23][24][25][26]. Amalgamaty niskomiedziowe wykazują mniejszą rozpuszczalność w kwasach niż amalgamaty wysokomiedziowe oraz niższą szybkość korozji, co sprawia że emisja par rtęci z wypełnień jest znacząco niższa [18].…”

“…Analizy sugerują, że usuwanie oraz wymiana amalgamatu na żywice kompozytowe może wiązać się ze zwiększoną prenatalną ekspozycją na rtęć w porównaniu z umieszczeniem kolejnego wypełnienia amalgamatowego w jamie ustnej. Neurotoksyczne skutki rtęci mogą trwać jeszcze bardzo długo po zakończeniu narażenia, co najprawdopodobniej wynika z tego że rtęć pozostaje w organizmie i nadal wywołuje niekorzystne skutki [2][3][4]6,7,10,13,20,[29][30][31]. Jedno z badań naukowych donosi, że narażenie płodu na rtęć z wypełnień amalgamatowych znajdujących się w jamie ustnej matki nie powoduje negatywnych neurorozwojowych konsekwencji u dzieci, szczególnie gdy minął dłuższy czas od ostatniego wypełnienia [13].…”