‘Eylul’: A New Late Ripening Apricot Cultivar for Fresh Market

Abstract

Abdullah Erdo gan Apricot Researh Institue, As xa gıba glar Mah. _ Ismetpas xa Cad. No: 163, Yes xilyurt, Malatya 44250, Turkey Additional index words. Prunus armeniaca, fruit breeding, late ripening, fruit quality 'Eylul' is the most recent apricot (Prunus armeniaca L.) cultivar bred in the Multi-Purpose Apricot Breeding Program of Inonu University, Malatya, Turkey, and released for propagation in 2017. 'Eylul' means September in Turkish which addresses its late ripening characteristics.The cultivar is selfcompatible and capable of setting full crops without the presence of other cultivars. Besides, it successfully adapts Malatya, the main apricot production area in the world. 'Eylul' fruit ripen late, with a fruit development period of 149 d, and are suitable for fresh consumption with good fruit quality and productivity. Fruit are oblong shaped and are pleasant dull gold-yellow in skin color with red blush covering 5% to 10% of the fruit skin. From adequately thinned trees, growers can expect 30-35 g fruit that are juicy and having more than 17% soluble solid content and moderate acidity.

Türkiye'de Kayısı Islah Çalışmaları ve Islah Edilen Yeni Çeşitler

“…Diğer çeşitlere göre ekolojik koşullara nispeten daha iyi uyum gösteren iki kayısı çeşidi 'Canino' ve 'Hungarian Best'dir. Adaptasyon yeteneği iyi olan diğer kayısı çeşitleri ise 'Moniqui', 'Hatif Colomer', 'Jaubert', 'Foulon', 'Perfection', 'Villa Franca' ve 'Docteur Mascle'dir (Mehlenbacher ve ark., 1991;Bassi ve Audergon, 2006;Asma, 2011).…”

“…Ayrıca ülkemizde meyve gelişme süresi 165-190 gün arasında değişen 'Levent', 'Özal' ve 'Torunoğlu' kayısı genotipleri mevcuttur (Asma, 2011).…”

“…Yapılan ıslah çalışmaları sonucu geliştirilen 'Farbaly', 'Farhial', 'Farlis', 'Farius', 'Fardao' ve 'Farclo' gibi kayısılar 'San Castrese' kayısı çeşidinden 40-65 gün arasında daha geç olgunlaşmaktadır (Bailey ve Hough, 1979;Asma, 2011;Anonymous, 2017).…”

“…Kayısı ağacı formunun genetik davranışı hakkında kapsamlı çalışmalar yapılmamıştır. Dolayısıyla, ağaç taç büyüklüğü, büyüme eğilimi, meyve veren dallar, boğum arasının uzunluğu ve meyve büyüklüğünün çevre ve verim ilişkisi konularında ayrıntılı çalışmalara ihtiyaç vardır (Bassi ve Audergon 2006;Asma, 2011).…”

“…Çalışmada ilkbahar geç donlarına dayanıklı kurutmalık kayısıların selekte edilmesi amaçlanmış ve çalışma süresince toplanan ümitvar genotipler enstitüde kurulan "Don Seleksiyon Parseli"nde koruma altına alınmıştır. Seleksiyon parselinde yapılan gözlem ve analizler sonucunda 'İsmailağa', 'Alyanak', 'Şekerpare' ve 'Turfanda Eskimalatya' çeşitleri ıslah edilmiştir (Asma, 2011).…”