Far from apathetic: Canadian youth identify the supports they need to speak about and act on issues

Abstract

According to the government agency responsible for tabulating trends in voting patterns, electoral participation in Canada plunged steadily from the 1990s to early twenty-first century; most of the decline is attributed to a dwindling of interest among youth voters, specifically those between 18 and 24 years of age. Recent national and international research links experiential learning with increased civic engagement. By framing our community student-learning project around student engagement and issues that the students raised, our study evolved as a joint collaboration among a government agency (Elections Canada), a national youth leadership programme (Encounters With Canada) and a Canadian university’s Faculty of Education at the University of Ottawa. This study gives particular voice to students to help educators better understand how teenagers see themselves as citizens, what issues they identify as significant, and what resources and materials they claim they need to engage with in the democratic process.

Emerging Adults' Social Justice Engagement: Motivations, Barriers, and Social Identity

“…A recent study found that adolescents decide when and how to act based on having social and community support for social action (Tyler, Olsen, Geldhof, & Bowers, 2020). Another study that examined attitudes toward civic engagement among young adults found that relational support was the most commonly cited motivator for civic engagement (McLean, Bergen, Truong‐White, Rottmann, & Glithero, 2017). In sum, theory and empirical research suggests that having internal and external resources (e.g., agency, knowledge, experiences, and social support) can influence emerging adults’ social action engagement.…”

Αντιλήψεις Μαθητών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Για Τον Ρόλο Του Σχολείου Στην Ανάπτυξη Της Ιδιότητας Του Πολίτη

“…Για παράδειγμα, εκτιμάται ότι στοιχεία και διαστάσεις του σχολικού περιβάλλοντος που προάγουν συμμετοχικές πρακτικές και την εμπειρική-βιωματική μάθηση συσχετίζονται θετικά με την ανάπτυξη της Ιδιότητας του Πολίτη που στοχεύει στην προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης, της Ιδιότητας του Πολίτη που είναι προσανατολισμένη προς τα κοινωνικά κινήματα και στη διαμόρφωση πολιτικών στάσεων που ενισχύουν την πρόθεση για θετική μελλοντική πολιτική και κοινωνική συμμετοχή (Beck, 1977;Torney-Purta, 2002 b ;Tse, 2009;Edwards, 2012;Gingold, 2013;McLean et al, 2017;Νικολάου & Μπαρμπαρούσης, 2017;Νικολάου et al, 2018). Αντίθετα, όταν το σχολείο περιορίζεται μόνο στην μάθηση των δηλωτικών ή των διαδικαστικών γνώσεων, χωρίς να ενισχύει την κριτική σκέψη, την κοινωνική ανάλυση και τη συλλογική δράση, τότε είναι περισσότερο πιθανόν οι μαθητές να υιοθετήσουν πιο συμβατικές εννοιολογήσεις της Ιδιότητας του Πολίτη (Tupper & Cappello, 2012).…”