Figures of memory at the United States Holocaust Memorial Museum 1

Bernard–Donals, Michael

doi:10.4324/9781351008648-6

Cited by 7 publications

(8 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Reasumując, zarówno dostępne zwiedzającym od 1993 roku amerykańskie Narodowe Muzeum Holokaustu, a będące instytucją już federalną od 1980 roku 5 , jak i funkcjonujące na mocy ustawy sprzed siedmiu dekad Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu są jednymi z najważniejszych miejsc pamięci o Holokauście w tych krajach. Pełnią one dziś kluczową rolę w utrzymaniu i kształtowaniu pamięci o największej zbrodni ludobójstwa XX wieku.…”

Section: Podsumowanieunclassified

Badania nad upamiętnieniem Holokaustu w Polsce i w USA na przykładzie dwóch największych miejsc pamięci. Dyskurs, archiwa i polityka.

Krawiec

2022

ONIS

View full text Add to dashboard Cite

Cel. Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie: Jak możemy odkryć, z czego wynikają zarysowane w artykule różnice w dyskursie o Holokauście w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau i Narodowym Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie? Omówione koncepcje. Artykuł oparty jest o zarys wyników badań autorki niniejszego tekstu nad porównaniem polityk pamięci w kontekście Holokaustu na terenie dwóch państw – Polski i USA. Analiza literatury przedmiotu wykazała, że oficjalny dyskurs o Holokauście prowadzony przez te państwa odbywa się w ramach państwowych instytucji (w przypadku USA bardziej precyzyjne jest użycie terminu federalnych instytucji), będących jednocześnie miejscami pamięci Holokaustu: tj. Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu i Narodowego Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie (The United States Holocaust Memorial Museum). W odkryciu różnic w sposobach prowadzonych dyskursów tych instytucji niezbędne stają się nie tylko wizyty w tych ośrodkach i powiązanie ich z literaturą przedmiotu, ale przede wszystkim zawartości archiwów tych ośrodków. Archiwa dostarczają informacji w zakresie tego, jak te dyskursy są i były kształtowane, w obliczu jakich okoliczności oraz zmagań, oraz jak zostały zorganizowane w ramach wewnętrznych i zewnętrznych technik działania władzy. Te instytucjonalne repozytoria danych ułatwiają odkrycie wszystkich fundatorów dyskursów – od jednostek, przez ciała eksperckie i liderów opinii, po przywódców politycznych. Dzięki archiwom możliwa staje się rekonstrukcja polityk upamiętnienia, odkrywanie celów tych polityk oraz organizacji dyskursu w tych ośrodkach. Wyniki i wnioski. Jak wykazano w artykule, badania archiwów Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu i Narodowego Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie mogą znacząco przyczynić się do odpowiedzi na pytanie o kształtowanie się dyskursu o Holokauście w Polsce i w USA oraz do zrozumienia różnic w tych dyskursach, a przez to politykach pamięci w kontekście Holokaustu w tych krajach, zarówno na przełomie różnych lat, jak i współcześnie.

show abstract

Section: Podsumowanieunclassified

Badania nad upamiętnieniem Holokaustu w Polsce i w USA na przykładzie dwóch największych miejsc pamięci. Dyskurs, archiwa i polityka.

Krawiec

2022

ONIS

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Holocaust Memorial Museum in Washington, D.C. (Alba, 2015;Bauer, 2002;R. J. Berger, 2003;Bernard-Donals, 2016;Hasian, 2004;Lennon & Foley, 1999;Levy & Sznaider, 2002;Sather-Wagstaff & Sobel, 2012;Sodaro, 2018). Here, this site in populo (E. H. Cohen, 2011)-a place which embodies and emphasizes the story of the people to whom the tragedy befell-has been praised and critiqued for its rhetorical choices to best communicate the horrors of the past.…”

Section: Rhetorically Critiquing the Materials Memorial Museum As A C...mentioning

confidence: 99%

“…While the intersection of cultural memory and rhetoric varies from examinations of rituals to social discourses, within rhetoric and argumentation studies there have been two particular artifacts of interest: the commemorative memorial (C. Blair, 1999;Bodnar, 1993;Haines, 1986;Linenthal, 1993) and the educational museum (Andermann & Arnold-de Simine, 2012;Crane, 2000Crane, , 2006Edge & Weiner, 2006;Hansen-Glucklich, 2014;Hein, 1998;MacDonald, 2006;Sodaro, 2018;Tzortzi, 2011;Williams, 2007). However, the postmodern development of the hybrid memorial museum (Bernard-Donals, 2016;Dickinson et al, 2010;Obermark, 2019;Paliewicz & Hasian, 2016, 2019Sodaro, 2018)-designed to deal with the horrors and complexities of the Holocaust (Levy & Sznaider, 2002)has not yet received the same level of attention. In this article, I therefore expand upon the rhetorical and memory studies literature by taking a cross-disciplinary approach that brings together postmodern and new museological theory with multimodal argumentation theory and rhetorical criticism.…”

mentioning

confidence: 99%

Repurposing the Ruin to Remember: Multimodal Rhetoric and Cultural Memory in the Post–Soviet Memorial Museum

Allison

2022

Cultural Studies ↔ Critical Methodologies

View full text Add to dashboard Cite

The memory turn in the humanities has been crucial for understanding the rhetorical work memorials and museums perform for the state. However, the postmodern development of the hybrid memorial museum remains underexamined as a unique rhetorical artifact. In this article, I combine postmodern museology with material rhetoric and multimodal argumentation to critique the particular trend of repurposing historical buildings from the commemorated moment in question into the physical memorial museum itself. Building from previous literature exploring juxtaposition as argument, I contend that repurposing ruins into memorial museums uses authenticity to create a kisceral rhetorical juxtaposition between the ruin’s former and current life as an argumentative strategy. Such work thus makes the repurposed memorial museum both a container and rhetorical object of memory. To exemplify this, I perform a rhetorical critique in situ of the Memorial Museum of the German Division of Marienborn ( Gedenkstätte Deutsche Teilung Marienborn [GDTM]): a former East German border crossing. I show how GDTM leverages its architectural authenticity through this Janus-faced juxtaposition to curate cultural memory discourses regarding German unification. In conclusion, I posit how further post-Soviet infrastructures and other repurposed memorial museums offer a critical rhetoric that in our political climes is never more needed.

show abstract

“…Instead, the USHMM used objects as metonyms to represent Jewish victims: shoes, rather than haira decision that spurred a different kind of debate. 9 Ash, like hair, is a not-quite human remain, and the ashes of Holocaust victims on display in museums have raised, and not raised, controversy. Unlike the hair, it has lost its individuality.…”

Section: Almost the Body: Hair And Ashesmentioning

confidence: 99%

Representing the pain of others

Lubar

2022

Human Remains and Violence

View full text Add to dashboard Cite

This article describes some of the techniques museums use to represent the suffering body in exhibitions. Some display human remains, but much more common, especially in Western museums, are stand-ins for the body. Manikins take many forms, including the wax museum’s hyperrealistic representations, the history museum’s neutral grey figures and the expressionistic figures that represent enslaved people in many recent exhibits. Symbolic objects or artefacts from the lives of victims can serve as counterweights to telling the story of their deaths. Photographs can show horror and the machinery of death, focus attention on individual lives or recreate communities. The absence of the body can call attention to its suffering. All of these techniques can be useful for museums trying to display and teach traumatic histories, but must be used with care and caution.

show abstract

Figures of memory at the United States Holocaust Memorial Museum 1

Cited by 7 publications

References 0 publications

Badania nad upamiętnieniem Holokaustu w Polsce i w USA na przykładzie dwóch największych miejsc pamięci. Dyskurs, archiwa i polityka.

Badania nad upamiętnieniem Holokaustu w Polsce i w USA na przykładzie dwóch największych miejsc pamięci. Dyskurs, archiwa i polityka.

Repurposing the Ruin to Remember: Multimodal Rhetoric and Cultural Memory in the Post–Soviet Memorial Museum

Representing the pain of others

Contact Info

Product

Resources

About