Türkiye bağcılığı sosyoekonomik anlamda en önemli ürün gruplarının arasında yer almaktadır. Bağlarda birçok zararlı organizma grubu özellikle de virüs enfeksiyonları bitkiyi zayıflatıp, verim ve kalitesinde azalmalara yol açtığından karantina ve sertifikasyonda başı çekmektedir. Son yarım asırda ülke bağ virüs araştırmalarında önemli çalışmalar yapılmış ve özellikle son 20 yılda virüslerin tanımı, karakterizasyonu ve mücadele yöntemleri alanında önemli ilerlemeler kat edilmiştir. Türkiye bağ yetiştiriciliği yapılan alanlarında şu ana kadar viral hastalıklara neden olan yaklaşık 23 virüs ve 5 viroidin varlığı belirlenmiştir. Arabis Mosaic Virüs (ArMV), Grapevine Fanleaf Virüs (GFLV), Grapevine Fleck Virüs (GFkV), Grapevine Leafroll-Associated Viruses (GLRaV-1, GLRaV-3) ve Grapevine Virüs A (GVA) en yaygın bağ virüsleri arasında yer almaktadır. Grapevine Virüs B (GVB), Grapevine Pinot Gris Virüs (GPGV), Grapevine Roditis Leaf Discoloration-Associated Virüs (GRLDaV), Grapevine Rupestris Stem Pitting-Associated Virüs (GRSPaV) ve Grapevine Syrah Virüs 1 (GSyV-1) gibi önemli viral etmenler de ülkede rapor edilmiştir. Türkiye’de bağ virüslerinin teşhisinde otsu-odunsu konukçulara indeksleme ve serolojik testler gibi geleneksel analiz yöntemlerinin yanında, moleküler analiz yöntemleri ve son dönemde yeni nesil dizileme teknolojisi (Next Generation Sequencing-NGS) gibi DNA dizileme tekniklerinin kullanımı ile teşhis ve karakterizasyon çalışmaları oldukça hızlanmıştır. Bu derlemede Türkiye’de bağ virüslerinin tarihsel gelişimi, oluşturduğu hastalıklar ve ekonomik önemi hakkında kısa bilgilere yer verilmiştir.