Kratak sadržajUprkos napretku u farmakološkom tretmanu bipolarnog afektivnog poremećaja, značajan broj pacijenata doživljava ponavljane epizode, subsindromalne simptome i kontinuirana psihosocijalna oštećenja između epizoda, kao i slabo prihvatanje farmakoterapije. Pacijenti sa bipolarnim afektivnim poremećajem se suočavaju sa hroničnim tokom poremećaja, specifičnim problemima vezanim za depresivne i manične epizode, stigmatizacijom, životnim događajima i stresorima koji provociraju nove epizode, doživotnim korišćenjem lekova, narušava-njem socio-profesionalnih kompetencija, kao i pitanjima herediteta.Pregled literature ukazuje da primena kognitivno-bihejvioralne terapije (KBT) kao dodatak na farmakoterapijski tretman redukuje težinu simptoma, povećava efekat stabilizatora raspoloženja u redukciji stopa relapsa, modifikuje disfunkcionalne kognicije i ponašanja koja mogu pogoršati tok poremećaja, poboljšava prihvatanje farmakoterapijskog režima, razvija kognitivnobihejvioralne veštine od pomoći pacijentu u prevladavanju prodroma novih epizoda, redukciji stresa i vulnerabilnosti, poboljšava interpersonalno funkcionisanje i porodične komunikacije. Pored individualne, i dodavanja grupne KBT stabilizatorima raspoloženja se pokazalo efikasnim u redukciji simptoma manije, depresije i anksioznosti, kao i manjem broju i kraćem trajanju izmena raspoloženja.U radu su predstavljeni kognitivni model bipolarnog afektivnog poremećaja, kao i osnovni principi kognitivno-bihejvioralnog tretmana koji uključuju optimizaciju terapijskog saveza, normalizaciju i destigmatizaciju iskustva mentalnog poremećaja, psihoedukaciju, strategije za ranu detekciju poremećaja, kognitivnu restrukturaciju i bihejvioralne veštine, poboljšanje prihvatanja farmakoterapije, tretman komorbidnih poremećaja, razvoj individualnih veština za prevenciju relapsa kao i porodične intervencije.Ključne reči: kognitivno-bihejvioralna terapija, bipolarni afektivni poremećaj