Frank de Glas, De regiekamer van de literatuur. Een eeuw Meulenhoff 1895-2000

Abstract

Cortázar. Net zo goed produceerde Meulenhoff schoolboeken, kinderboeken en kunstboeken, evenals werk van literaire auteurs die nooit echt zijn doorgebroken. 5.556 Titels, Frank de Glas heeft het allemaal nageteld voor zijn studie De regiekamer van de literatuur. Een eeuw Meulenhoff 1895-2000. De voorbije dertien jaar worden hier wijselijk buiten beschouwing gelaten: het is de periode dat het prestigieuze fonds bijna aan mismanagement ten onder ging, diverse personeelswissels beleefde, kortom, een allesbehalve stabiele periode doormaakte en zo een deel van zijn identiteit onherroepelijk verloren liet gaan. De regiekamer van de literatuur wil niet echt de geschiedenis van het literaire instituut Meulenhoff vertellen. De Glas' beschrijving van de uitgeverij en zijn portretten van de voornaamste bewindvoerders en medewerkers-J.M. Meulenhoff en diens zoon en opvolger John Meulenhoff, Willem Bloemena, Theo Sontrop, Laurens van Krevelen en anderenzijn eerder summier en doorgaans gebaseerd op nogal oppervlakkige secundaire literatuur als jubileumuitgaven en interviewboeken. Wat dit betreft heeft De Glas nauwelijks nieuw bronnenonderzoek verricht (en is de meer verhalende bijdrage van Laurens van Krevelen aan de door Gillis Dorleijn en Kees van Rees in 2006 samengestelde bundel De productie van literatuur. Het literaire veld in Nederland 1800-2000 boeiender). Als hij op pagina 21 van Meulenhoffs importactiviteit schrijft dat ze 'is bestempeld als (...) de financiële kurk waar lange tijd het geheel op dreef', dan neemt De Glas dit over van een andere bron. De auteur wil het door hem gereconstrueerde bestand van 5.556 titels in zoveel mogelijk tabellen gieten en op basis daarvan algemene wetmatigheden en uitgeefprocessen op het spoor komen, beschrijven en analyseren. Net als in zijn vroegere,