From Persecution to Depression: A Case of Chronic Depression—Associating the Rorschach, the TAT, and Winnicott

Abstract

In this article, I discuss a case study of a patient with depression, paranoid ideation, and other psychiatric difficulties who presented in a state of acute crisis. I review the Swiss Lausanne model of Rorschach and Thematic Apperception Test (TAT) interpretation, focusing on a psychoanalytic understanding of special contents and verbalizations. I then present a review of Comprehensive System (Exner, 2003) Structural Summary variables based on a modified Rorschach administration, while qualifying the meanings of these variables in light of the modified procedure. I conclude with a review of Winnicott's (1969) ideas on the paranoid potential, tie it to the main points of the case, and offer a 5-year follow-up of the patient's treatment. The case offers an approach to personality assessment that is informed by an international theory built on psychology and philosophy, and offers support for the use of an alternative theory-based, psychoanalytic method of data analysis.

High Prevalence of Insecure Attachment in Patients with Primary Hypertension

“…In psychosomatic research, the TAT was e.g., used for a better understanding of the psychodynamics in patients with the chronic idiopathic pain syndrome (Sivik and Hösterey, 1992 ). A recent study used the TAT in combination with other projective measures to offer a comprehensive approach to personality assessment in a case of chronic depression (Husain, 2015 ). Although the TAT stories are likely interesting with respect to attachment, the TAT scenes were not generated by attachment theory, but from a clinical perspective to explore the underlying dynamics of personality in individuals.…”

Autopercepção no Rorschach-SC de Idosos com Depressão em uma Perspectiva Idiográfica

“…Verifica-se que as características de personalidade associadas a quadros psicopatológicos incluindo a depressão podem ser desencadeadoras de uma maior desorganização psíquica e fragilidades na autopercepção de idosos com esta enfermidade (Smith et al, 2015). Husain (2015) (Bertolucci, Brucki, Campacci, & Juliano, 1994;Brucki, Nitrini, Caramelli, Bertolucci, & Okamoto, 2003). Desse modo, a amostragem foi por conveniência, não aleatória conforme critérios de inclusão e exclusão.…”

Psikanalitik Yönelimli Psikoterapi ile Takip Edilen Olgunun Projektif Testlerle Değerlendirilmesi: Terapi Öncesi ve Sonrası Uygulamaları.

“…Benzer bir şekilde Husain (2015) psikanalitik yönelimli psikoterapi ile takip edilen hastaların uzun bir süre geçtikten sonra bile terapi sırasında kazandıkları işlevselliği devam ettirdiklerini Rorschach ve TAT'a verilen form yanıtlarının (düşünce) hareket ve renk yanıtlarına (duygu) dönüşerek görülebileceğinden bahsetmiştir. Hastanın cinsler arası fark ve özdeşimler konusunda ilk uygulama sırasında yaşadığı güçlükler ikinci uygulamada daha az göze çarpmakta ve cinsler arası fark ve özdeşleşmelerin daha normal düzeye gelmiş olduğu görülmektedir.…”

“…Yapılan bu iki uygulama ve değerlendirmelerin ardından hastanın 2 yıllık terapötik süreçten fayda sağladığı, düşünce süreçlerine yaptığı yatırımın devam etmesine rağmen ilk uygulama sırasından bugüne dış dünyayı o kadar da tehditkâr olarak algılamamaya başladığı, dürtü ve düşüncelerini daha kontrollü bir şekilde yaşadığı değerlendirmesi yapılmıştır. Benzer bir şekilde Husain (2015) psikanalitik yönelimli psikoterapi ile takip edilen hastaların uzun bir süre geçtikten sonra bile terapi sırasında kazandıkları işlevselliği devam ettirdiklerini Rorschach ve TAT'a verilen form yanıtlarının (düşünce) hareket ve renk yanıtlarına (duygu) dönüşerek görülebileceğinden bahsetmiştir. Hastanın cinsler arası fark ve özdeşimler konusunda ilk uygulama sırasında yaşadığı güçlükler ikinci uygulamada daha az göze çarpmakta ve cinsler arası fark ve özdeşleşmelerin daha normal düzeye gelmiş olduğu görülmektedir.…”

“…Fouques(2004), Rorschach ile psikoterapi sürecinin değerlendirilmesinin yanı sıra psikoterapinin sonuçlarının değerlendirilebileceğini belirtmiştir. Bu olgu çalışmasında Husain (2015) çalışmasında da elde edilen bulgulara benzer bir gelişim gösterildiği yani olgunun psikoterapi sırasında elde ettiği işlevselliğin psikoterapi sonunda da devam ettiği örülmüştür. Gaudriault (2008) psikoterapi ardından imgesel sembolleştirmelerin ne kadar değiştiğini Rorschach kullanarak ölçmüştür.…”