“…Ook vrouwelijk artsen die zieh als huisarts wilden vestigen, ondervonden last van deze code, zeker toen ziekenfondsen eisten dat elk gezin slechts een huisarts mocht hebben. Uitsluitingsmechamsmen en hindernissen voor vrouwelijke artsen zijn beschreven voor veel Westerse landen als de Verenigde Staten, Engeland, Duitsland (Lorber, 1984(Lorber, & 1993Levinson, 1989;Kutner, 1990;Nadelson, 1991;Eiston, 1993;Bowman & Allen, 1991;etc). Hoewel de weerstand in Nederland minder gemakkelijk te onderkennen was, was deze in die zin effectief dat tot vlak na de tweede wereldoorlog het aandeel van vrouwelijke artsen in Nederland lager dan 10% was (Bosch, 1994) en tot 1980 beperkt bleef tot onder de 20% (Hermann, 1984).…”