Gerçeklik ve Fantezi Arasındaki Dönüştürücü Olarak Reklam: İş Bankası Reklamları Örneği

Abstract

Bu çalışmada geç-modern toplumsal koşullarda ortaya çıkan geniş çaplı toplumsal dönüşümün sonucu olarak görülen medya gerçekliği konusu, reklam örneği üzerinden ele alınmıştır. Reklamın hem gündelik yaşam hem de medyada sahip olduğu başat rol bu konunun seçiminde etkili olmuştur.Bu kapsamda çalışmanın amacı son dönemlerde uyguladığı stratejilerde önemli değişiklikler yapan reklamların gerçeklik ve fantazya arasındaki sınırları ne ölçüde çizdiği konusunun tartışılmasıdır.Çalışmada Türkiye İş Bankası A.Ş'nin çeşitli reklam filmleri gerçekliği kurma biçimleri açısından analiz edilmiştir. Reklam filmlerinin çözümlenmesinde göstergebilimsel analiz yönteminden yararlanılmış ve çözümlemede özellikle Pierce'in geliştirmiş olduğu göstergelere ilişkin üçlü tanımlama odağa alınmıştır. Bu tanımlamada göstergeler görüntüsel (iconic), belirtisel (indexical) ve simge (symbol) olmak üzere üçe ayrılmaktadır. Yapılan çözümleme sonucunda incelenen reklamlarda yoğun olarak gerçeklik ve fantazya arasındaki sınırların bulanıklaştırıldığı ve bunun reklamı yapılan ürünün gerçekliğinin oluşturulmasında önemli bir strateji olarak kullanıldığı sonucuna varılmıştır.

Retro Ürünleri̇ Algilama Eği̇li̇mleri̇ İle Satin Alma Davranişinin Y Ve Z Kuşaği Tüketi̇ci̇leri̇ Çerçevesi̇nde İncelenmesi̇

“…Türkiye İş Bankası'nın yaptığı başka bir retro çalışma ise; nostaljik obje ve mekânlardan yararlanılarak, 2013'ten günümüze kadar yayınlanan, Cem Yılmaz'ın yer aldığı reklamlarıdır. Bu reklamlar aracılığıyla bankanın dünü ve bugününe atıf yapılmaktadır (Demirci, 2016). Ayrıca Türkiye İş Bankası reklamlarında, eski zanaatkâr ve neredeyse unutulmaya başlayan zanaatkâr dükkânlarının fotoğraflarına yer verilmesiyle de dikkat çekmektedir.…”

“Hiçbir-Yer”de Yaşam: Konut Projeleri Görselleri

“…Çünkü reklamların tüketiciye belirli bir yaşam biçimini kabul ettirmeye yönelik işlevi vardır. 40 Berger'a göre ise reklamın amacı "seyircide içinde bulunduğu yaşamdan bir ölçüde memnun olmadığı duygusunu kamçılamaktır. Toplumun yaşamında değil, kendi özel yaşamında bir eksiklik duymalıdır seyirci".…”

“…2 Böyle bir bağlamda, maruz kaldığımız reklamlar ve ürettikleri anlamlar gündelik hayat içinde yayılmaktadır. 3 Görsel olanın masum olmadığını akılda tutmak gerektiğini söyleyen Gillian Rose'a göre bir imge veya görsel söz konusu olduğunda anlamın ortaya çıktığı üç alan vardır: İmgenin üretimi, imgenin kendisi ve izleyiciler tarafından alımlanması. 4 Rose bu üç alanın sınırlarının muğlak olduğunu belirterek, kendi içinde teknolojik, kompozisyonel ve toplumsal kiplerle bağlantılı olduğunu da eklemektedir.…”