Amaç: Yaşam kalitesi (YK) sağlık durumuna ait kişisel değerlendirmeyi içermekte ve diz osteoartritli (OA) hastalarda azalmaktadır. Bu çalışma diz OA'lı hastalarda YK ile klinik parametreler arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amacıyla planlandı.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya evre 2-3 diz OA'lı (ortalama yaş 56,5±5,84 yıl) 42 kadın hasta katıldı. Yaşam kalitesi (SF-12 fiziksel ve mental bileşen puanları), vücut kütle indeksi (VKİ), ağrı şiddeti (VAS), izokinetik diz ekstansör ve fleksör kas kuvveti, denge, eklem pozisyon hissi (EPH), fonksiyonel performans, WOMAC ve ultrasonografik vastus lateralis (VL) kas mimarisi değerlendirmeleri yapıldı. Verilerin analizinde korelasyon testleri ve regresyon analizi kullanıldı.
Bulgular: SF-12 fiziksel bileşen puanı ile WOMAC (tutukluk, fiziksel fonksiyon, toplam) puanları arasında zayıf (p<0,05); 20° ve 70° diz fleksiyonunda EPH sapma açısı arasında orta düzeyde (p<0,01); SF-12 mental bileşen puanı ile WOMAC (ağrı, fiziksel fonksiyon, toplam) puanları arasında zayıf (p<0,05); gözler-kapalı denge sonuçları arasında orta düzeyde ilişki olduğu saptandı (p<0,01). Yaş, VKİ, VAS, izokinetik kas kuvvetleri, gözler-açık denge, fonksiyonel performans ve VL kas mimarisi değerlendirme sonuçları ile SF-12 puanları arasında ise bir ilişki gözlenmedi (p> 0,05). Tek değişkenli ve çoklu doğrusal regresyon analizleri sonucunda da EPH, WOMAC puanı, gözler-kapalı denge sonuçları ve VL kalınlığının YK üzerinde etki oluşturduğu belirlendi.
Sonuç: Çalışma sonunda; diz OA’lı hastalarda yaşam kalitesinin kas yapısı, propriyosepsiyon, WOMAC skoru gibi bir çok faktör ile ilişkili olabileceği, aynı zamanda bu ilişkiyi, diğer parametreler arasındaki etkilenimlerin de etkileyebileceği, diz OA’lı hastalarla çalışan profesyonellerin hastaların YK’lerinin yönetiminde çok yönlü, çok faktörlü çalışmaların yapılmasına ihtiyaçları olduğu, bu çalışmanın bu alandaki çalışmalara yol gösterici olacağı sonucuna varılmıştır.