Aile, yaşamda ve toplumda vazgeçilmez bir yere sahip olan en küçük sosyal kurumdur. Aile kurumunun tüm dünyada evrensel olduğuna inanılır. Aile birlik ve bütünlüğünün bozulması, bu kurumun dağılması boşanma olarak adlandırılır. Türkiye'de boşanma oranları gelişmiş batı ülkeleri ile karşılaştırıldığında çok ciddi bir sorun olarak görülmemektedir. Fakat son yıllarda artan boşanma oranları, boşanmanın toplumsal bir sorun olarak tanımlanmasını ve çok boyutlu olarak analiz edilerek buna yönelik politikaların geliştirilmesini gerekli kılmaktadır. Boşanmayı etkileyen birçok faktör vardır. Bu çalışmanın amacı boşanmayı etkileyen faktörlerin belirlenmesinde boşanma oranı ile işsizlik oranı, kaba doğum hızı, kaba evlilik hızı, nüfus artış hızı, gayri safi milli hâsıla, okuma yazma bilmeyenlerin sayısı, yüksek eğitimli bireylerin sayısı gibi açıklayıcı değişkenlerin Beta regresyon yöntemine göre modellenmesidir. Çalışmada 2017 yılına ait Türkiye İstatistik Kurumu (TUİK)'den elde edilen veriler kullanılmıştır. Beta regresyon modelinde bilgi kriterlerinden yararlanılarak uygun link fonksiyonu seçilmiştir. Seçilen probit link fonksiyonu ile Beta resgresyon yöntemi kullanılarak parametreler tahmin edilmiştir. Sonuçlar incelendiğinde, kaba evlenme hızı, nüfus artış hızı ve yüksek eğitimli bireylerin sayısının boşanma üzerine pozitif bir etkisi, kaba doğum hızı ve okuma yazma bilmeyenlerin sayısının negatif bir etkisi olduğu gözlemlenmiştir.