“…Örneğin; cinsiyet (Soorkia, Snelgar ve Swami, 2011;Şahin ve Yüksel Uyar, 2011), damgalama (Reynders, Kerkhof, Molenberghs ve Audenhove, 2014), psikolojik yardım almış aile üyesine sahip olma ve eğitim düzeyi (Rougier, 2011), daha önce psikolojik yardım almış olma (Erkan, Özbay, Cihangir Çankaya ve Terzi, 2012a;Türküm, 2005), cinsiyet rolleri (Kalkan ve Odacı, 2005;Özbay, Terzi, Erkan ve Cihangir Çankaya, 2011;Türküm, 2005), yardım arama niyeti (Roldan-Bau, 2013), dışadönüklük, uyumluluk ve yaşantılara açık olma (Atik ve Yalçın, 2011), utanç (Quach ve Hall, 2013), kendini saklama (Özbay vd., 2011), benlik kurguları ve sosyal destek (Koydemir Özden, 2010), özel bir kişiden alınan sosyal destek, aile ile yaşanan sorunlar, cinsel sorunlar ve akademik sorunlar (Erkan vd., 2012a), kişisel gelişim yönelimi ve farkındalık (Oluyinka, 2011), bağlanma stilleri ve ruminasyon (Turan ve Erdur Baker, 2014) ile ilişkili bulunmuştur. Bu çalışmalarda genel olarak; kız öğrencilerin erkek öğrencilere göre psikolojik yardım almaya ilişkin daha olumlu bir tutuma sahip oldukları, ayrıca daha önce psikolojik yardım almış olmanın veya ailesinde psikolojik destek almış olan birisinin var olmasının da psikolojik yardım arama davranışını olumlu yönde etkilediği saptanmıştır.…”