HEM’lerde Suriyeliler’e Türkçe Öğreten Öğretmenler Üzerine Bir Araştırma

Abstract

The most populous group learning Turkish as a second language in Turkey constitute foreigners who immigrated to Turkey in recent years for various reasons. The laws and rules of the state policies, the characteristics and attitudes of the host society are decisive in terms of educational science in ensuring the interaction of immigrants with the societies of the countries they come from. From the sociocultural and socioeconomic point of view, it is clear that Turkish teaching is the most important part of adaptation. Considering that the need for learning Turkish is a fundamental need not only for Syrians under temporary protection, but also for all internationally protected and irregular migrants, the importance of the need for qualified teachers emerges. In this study, teaching programs, the principles course content, methods and techniques, tools and materials, the types of questions for assessment and evaluation which are used by teachers who teach Turkish in Turkey Public Education Centers of the provinces where Syrians are most concentrated, are investigated and also examined the sources they follow. The data indicate that there is a need for qualified teachers in the field.

İlgili Çalışmalardan Hareketle Suriyelilere Türkçe Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar

“…Suriyelilere Türkçe öğretiminde yaşanan sorunları ele alan veya bu sorunlara değinen çalışmaların sayısı oldukça fazladır. Alanyazın incelendiğinde bu çalışmalarda ortaya çıkan sorunların genel olarak materyal sorunları (Beyhan ve Epçaçan, 2018;Boylu ve Işık, 2019;Bulut, Kanat Soysal ve Gülçiçek, 2018;Doğan ve Ateş, 2018;Gözübüyük Tamer, 2020); Türkçenin dil özelliklerinden dolayı yaşanan sorunlar (Demirci, 2015;Gün ve Ağırman, 2018;Koçoğlu ve Yanpar Yelken, 2018;; duyuşsal sorunlar (Bozkırlı, Er ve Alyılmaz, 2018;Dilek, Boyaci ve Yaşar, 2018;Erdem, 2016;Yıldız, 2016); eğiticilerden kaynaklanan sorunlar (Eyüp, Aslan ve Cevher, 2017;Özkale ve Yanpar Yelken, 2020;Pilancı, Çalışır Zenci, Saltık ve Yaşar, 2020); müfredat kaynaklı sorunlar (Aykırı, 2017; Şen ve Ünal, Taşkaya ve Ersoy, 2018); sınıf yönetimi ve öğretim ortamından kaynaklanan sorunlar (Balkar, Şahin ve Işıklı Babahan, 2016;Kardeş ve Akman, 2018); öğrenme alanlarında yaşanan sorunlar (Demirgüneş, 2017;Kan ve Utlu, 2017;Kara, 2010); aile ve çevreden kaynaklanan sorunlar (Güngör ve Şenel, 2018) olarak sıralanabilir.…”