Hemşi̇reler İle Üni̇versi̇te Çalişanlarinin Yoğun Bakim Tedavi̇leri̇ne Dönük Düşünceleri̇

Abstract

Amaç: Araştırma hemşirelerle üniversite çalışanlarının yoğun bakım tedavilerine dönük düşüncelerini değerlendirmek amacıyla planlanmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı kesitsel çalışma, bir üniversite ve hastanesinde 161 gönüllü katılımcıya, 2018 yılında, yüz yüze anket yöntemiyle uygulanmıştır. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 34 yıldır. Katılımcıların yarısından fazlası kadındır. Katılımcıların üçte birinden fazlası evlidir. Örneklemde sayı olarak idari personeller çoğunluktadır ve sonrasında hemşireler ve akademisyenler bulunmaktadır. Sağlık kontrollerini yaptırdığını belirten bireyler içerisinde hemşireler çoğunluktadır. Egzersiz yapmayan idari personel sayısı, hemşire sayısının iki katıdır. Dengeli beslendiğini belirten akademisyen ve hemşire sayısı birbirine yakınken, idari personel sayısı diğer iki meslek grubundan daha fazladır. Hemşirelerin “yoğun bakımın tedavi ve bakıma yönelik sıkıntılı süreçleri olan bir durumdur” düşüncesinin diğer gruplara göre fazla olduğu görülmüştür. Hemşireler ve idari personellerin, “yoğun bakımda tedavi görmenin nedeni psikolojik sorunlar olabilir” düşüncesi daha yaygındır. İdari personellerin, “sosyal yaşamda sıkıntılar yoğun bakımda tedavi almayı gerektirebilir” düşüncesi diğer gruplara göre daha fazladır. Hemşireler ilaç tedavilerinin yararlılığı ve hasta otonomisi konusunda daha duyarlıdır. İdari personeller ve hemşirelerin çoğunluğu tedavi, bakımda cinsiyet ayrımının yapılmamasının önemli olduğunu belirtmişlerdir. İdari personelde “tedavi, bakımda finansman sağlanması gerekir” düşüncesi diğer gruplara göre daha fazladır. Sonuç: hemşirelerin tedavi yararlılığı, birey özerkliği, nitelikli bakım konularında duyarlılığının daha fazla olduğu saptanmıştır. İdari çalışanların sosyal, psikolojik ve finansal sorunlara daha duyarlı olduğu, desteklenmeleri gerektiği sonucuna varılmıştır. Konuyla ilgili bireylerin eğitim gereksinimleri olduğu ortaya çıkmıştır.