Human l-DOPA decarboxylase mRNA is a target of miR-145: A prediction to validation workflow

Large-Scale microRNA Expression Profiling Identifies Putative Retinal miRNA-mRNA Signaling Pathways Underlying Form-Deprivation Myopia in Mice

“…MicroRNA miR-145 regulates stem cell, smooth muscle cell, corneal epithelium and mesenchymal stem cell differentiation [ 102 – 107 ], as well as intestine and neural crest development [ 108 , 109 ]. MiR-145 was also shown to regulate L-DOPA decarboxylase [ 110 ], which is one of the key enzymes synthesizing dopamine in the dopaminergic amacrine cells in the retina [ 111 ]. Thus, differential expression of these microRNAs suggests that form-deprivation myopia is associated with changes in neurogenesis, as well as in neuronal and synaptic functions.…”

Dopamine synthesis and dopamine receptor expression are disturbed in recurrent miscarriages

“…Additionally, DDC is involved in the synthesis of serotonin, tryptamine, phenylethylamine and histamine ( 12 ). DDC can be subjected to multiple regulatory mechanisms at various levels ( 7 ).…”

Μελέτη της ρύθμισης της γονιδιακής έκφρασης των καλλικρεϊνών και της L-DOPA αποκαρβοξυλάσης, μέσω των μορίων microRNA, στον καρκίνο του μαστού

“…Αντιθέτως, η έκφραση του miR-145 έχει προταθεί ως δείκτης δυσμενούς πρόγνωσης για τους ασθενέις με καρκίνο της ουροδόχου κύστεως[272].Τέλος αξίζει να αναφερθεί ότι σε μια πρόσφατη εργασία από την ερευνητική μας ομάδα, βρέθηκε ότι σταθερή διαμόλυνση της καρκινικής κυτταρικής σειράς προστάτη LNCaP με το miR-145, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των επιπέδων mRNA του DDC κατά δύο φορές περίπου, ενώ τα πρωτεϊνικά επίπεδα του ενζύμου, βρέθηκαν να παραμένουν σχεδόν αμετάβλητα. Επιπλέον, οι περισσότεροι αλγόριθμοι βιοπληροφορικής, εμφανίζουν συμφωνία για το ότι το miR-145 ρυθμίζει την έκφραση του γονιδίου της DDC[273].ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣΟ καρκίνος του μαστού αποτελεί την πιο συχνή μορφή κακοήθειας και την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο, στον γυναικείο πληθυσμό παγκοσμίως. Ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια στη βελτίωση της διαχείρισης των ασθενών με καρκίνο του μαστού, είναι η αξιοσημείωτη μοριακή και βιολογική ετερογένεια της νόσου, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα και την απρόβλεπτη κλινική πορεία των ασθενών.…”

“…αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της βιοπληροφορικής ανάλυσης, που περιγράφεται και στην παράγραφο 3.8, αποτέλεσε μια ισχυρή ένδειξη άσκησης ρυθμιστικής δράσης από τα miR-224 και miR-145, στη έκφραση αρκετών μελών της οικογένειας των καλλικρεϊνών και του γονιδίου DDC, αντίστοιχα. Παράλληλα, ανεξάρτητες μελέτες, απέδειξαν και πειραματικά την αλληλεπίδραση των μορίων miR-224 με τα γονίδια των καλλικρεϊνών KLK1 και KLK10[263,266], καθώς και την στόχευση του γονιδίου DDC από το miR-145[273], επιβεβαιώνοντας τα αποτελέσματα της βιοπληροφορικής ανάλυσης που πραγματοποίηθηκε στην παρούσα εργασία και επιτρέπωντας μας έτσι, την περαιτέρω μελέτη τους. ώστε το δείγμα να είναι όσο το δυνατό πιο αντιπροσωπευτικό του συνόλου του πληθυσμού.…”

“…Στην ομάδα των ασθενών με υψηλό βαθμό ιστολογικής κακοήθειας η έκφραση του miR-145 στα καρκινικά δείγματα βρέθηκε να έχει αρνητική συσχέτιση, χωρίς να είναι όμως στατιστικώς σημαντική, με τα επίπεδα mRNA του DDC, στα μη καρκινικά δείγματα μαστού (rs= -0.366; P=0.085) που προήλθαν από τους ίδιους ασθενείς. Παρόλο που μια πρόσφατη μελέτη του εργαστηρίου μας έδειξε ότι το miR-145 δύναται να προκαλεί μείωση στα επίπεδα έκφρασης mRNA του DDC, μετά από διαμόλυνση καρκινικών κυττάρων προστάτη με την αλληλουχία-μιμητή του miR-145[273], ωστόσο στα ιστολογικά δείγματα μαστού δεν καταφέραμε να ανιχνεύσουμε στατιστικά σημαντική αρνητική συσχέτιση μεταξύ των δύο βιομορίων. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να εξηγηθεί με βάση τα αποτελέσματα των Sempere et al, οι οποιοι έδειξαν ότι το miR-145 εντοπίζεται σε συγκεκριμένους κυτταρικούς πληθυσμούς που αποτελούν τους όγκους μαστού.…”