Στην παθοφυσιολογία των οξέων στεφανιαίων συνδρόμων και συνεπώς στη φαρμακολογική έρευνα για την αντιμετώπισή τους σημαντικό ρόλο έχει αποδειχθεί ότι διαδραματίζει η αναστολή της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων. Το πεπτίδιο(S,S) PSRCDCR-NH2 αναστέλλει τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων και την πρόσδεση του ινωδογόνου στα ανθρώπινα αιμοπετάλια in vitro. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να μελετηθεί η δράση του πεπτιδίου σε πειραματικό μοντέλο αρτηριακής θρόμβωσης σε κουνέλια. Τα πειραματόζωα χωρίστηκαν σε ομάδες και έλαβαν ενδοφλέβια α. φυσιολογικό ορό (ομάδα ελέγχου), β. πεπτίδιο (S,S) PSRCDCR-NH2 σε δόσεις 3, 6, 12 mg/kg, γ) ηπαρίνη σε δόση 100 IU/kg/h και δ) επτιφιμπατίδη σε δόσεις 180 μγ/kg εφάπαξ και εν συνεχεία 2 μg/kg/min (χαμηλή δόση) και 900 μg/kg εφάπαξ και στη συνέχεια 10 μg/kg/min (υψηλή δόση). Η δημιουργία θρόμβου επετεύχθη με εφαρμογή συνεχούς ηλεκτρικού ρεύματος στην κοινή καρωτίδα (υπό συνεχή καταγραφή της ροής του αγγείου). Ελήφθησαν δείγματα αίματος για τον προσδιορισμό της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων στο ADP και στο ΑΑ ex vivo Επιπρόσθετα υπολογίστηκαν, το βάρος του θρόμβου (90 λεπτά μετά την εφαρμογή του ηλεκτρικού ρεύματος)και το ποσό απώλειας αίματος από δεδομένη τομή στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα. Στην ομάδα ελέγχου το αγγείο αποφράχθηκε πλήρως σε 23,3±3,2 min. Αντίθετα στις ομάδες του (S,S) PSRCDCR-NH2 6 και 12mg/kg), της ηπαρίνης και της επτιφιμπατίδης η ροή στην καρωτίδα (90 λεπτά μετά την εφαρμογή ρεύματος) μειώθηκε στο 32±0,01%, 46.3±0.01% 26,3%±12,7%, 36,9±5,0% (χαμηλή δόση), 35,3±5,1% (υψηλή δόση) της αρχικής, αντίστοιχα (p<0,001 σε σχέση με την ομάδα ελέγχου). Το βάρος του θρόμβου ήταν σημαντικά μειωμένο στις ομάδες: (S,S) PSRCDCR-NH2 6 και 12 mg/kg, της ηπαρίνης και της επτιφιμπατίδης έναντι της ομάδας ελέγχου: 2.95±0.2mg, 2.13±0.08, 3,92±0,74mg και 1,72±0,58 mg (χαμηλή δόση) και 2,1±1,1 mg (υψηλή δόση) έναντι 5,72±0,86mg αντίστοιχα, p<0,01). Δεν παρατηρήθηκε αναστολή της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων στην ομάδα ελέγχου προ και 60 min μετά την χορήγηση της ουσίας. Αντίθετα παρατηρήθηκε αναστολή κατά 42±0.3% και 28,0±6,6% (χαμηλή δόση) και 38,3±11,0% (υψηλή δόση) στις ομάδες του (S,S) PSRCDCR-NH2 12 mg/kg, και της επτιφιμπατίδης αντίστοιχα,(p<0,004). Το πεπτίδιο: (S,S) PSRCDCR-NH2, περιορίζει περισσότερο από την επτιφιμπατίδη την δημιουργία θρόμβου μέσω της αναστολής της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων σε πειραματικό μοντέλο αρτηριακής θρόμβωσης σε κουνέλια, χωρίς να αυξάνει την αιμορραγία.