Innovatie in methoden van decentraal rekenkameronderzoek

Abstract

In de ruim vijftien jaar dat decentrale rekenkamers bestaan, is er weinig aandacht besteed aan de onderzoeksmethoden die ze gebruiken. In dit artikel staat centraal hoe de onderzoeksmethoden van decentrale rekenkamers zich hebben ontwikkeld en in hoeverre daarbij gebruik wordt gemaakt van nieuwe technologie. Laatstgenoemde technologie is erg veranderd in vijftien jaar, wat nieuwe mogelijkheden biedt voor onderzoek, maar ook nieuwe vragen oproept. Op basis van een empirische analyse van rekenkamerrapporten kan worden geconcludeerd dat decentrale rekenkamers een standaardaanpak van documenten-en dossieranalyse en interviews hanteren, met (nog) maar beperkte toepassing van innovatieve technologie. Op grond van een theoretische verkenning van de relevante literatuur en een eenvoudige kwalitatieve analyse van onderzoek door de Algemene Rekenkamer en het Rathenau Instituut is een raamwerk ontwikkeld, waarin kansen en risico's van de toepassing van nieuwe technologie in decentraal rekenkameronderzoek zijn beschreven. Dit kan een handvat bieden voor toekomstige toepassing. Decentrale rekenkamers kunnen dit gebruiken voor (meer) reflectie op hun onderzoeksmethoden en vernieuwing daarin, om zich te ontwikkelen tot volwassenheid en tegelijk jong te blijven. doeltreffendheid, professionaliteit, rechtmatigheid, doelmatigheid, verantwoording en maatschappelijke relevantie. Relevantie voor practitioners: (a) decentrale rekenkamers hanteren veelal een standaard onderzoeksaanpak van documenten-en dossieronderzoek en interviews; (b) decentrale rekenkamers zouden meer gebruik kunnen maken van de kansen die nieuwe technologie biedt bij hun dataverzameling en -analyse, en (c) kansen en risico's van nieuwe technologie zijn uit te drukken in publieke waarden zoals