No abstract

In de ruim vijftien jaar dat decentrale rekenkamers bestaan, is er weinig aandacht besteed aan de onderzoeksmethoden die ze gebruiken. In dit artikel staat centraal hoe de onderzoeksmethoden van decentrale rekenkamers zich hebben ontwikkeld en in hoeverre daarbij gebruik wordt gemaakt van nieuwe technologie. Laatstgenoemde technologie is erg veranderd in vijftien jaar, wat nieuwe mogelijkheden biedt voor onderzoek, maar ook nieuwe vragen oproept. Op basis van een empirische analyse van rekenkamerrapporten kan worden geconcludeerd dat decentrale rekenkamers een standaardaanpak van documenten-en dossieranalyse en interviews hanteren, met (nog) maar beperkte toepassing van innovatieve technologie. Op grond van een theoretische verkenning van de relevante literatuur en een eenvoudige kwalitatieve analyse van onderzoek door de Algemene Rekenkamer en het Rathenau Instituut is een raamwerk ontwikkeld, waarin kansen en risico's van de toepassing van nieuwe technologie in decentraal rekenkameronderzoek zijn beschreven. Dit kan een handvat bieden voor toekomstige toepassing. Decentrale rekenkamers kunnen dit gebruiken voor (meer) reflectie op hun onderzoeksmethoden en vernieuwing daarin, om zich te ontwikkelen tot volwassenheid en tegelijk jong te blijven. doeltreffendheid, professionaliteit, rechtmatigheid, doelmatigheid, verantwoording en maatschappelijke relevantie. Relevantie voor practitioners: (a) decentrale rekenkamers hanteren veelal een standaard onderzoeksaanpak van documenten-en dossieronderzoek en interviews; (b) decentrale rekenkamers zouden meer gebruik kunnen maken van de kansen die nieuwe technologie biedt bij hun dataverzameling en -analyse, en (c) kansen en risico's van nieuwe technologie zijn uit te drukken in publieke waarden zoals

Police departments around the world implement algorithmic systems to enhance various policing tasks. Ensuring such innovations take place responsibly – with public values safeguarded – is essential for public organizations. This paper analyzes how public values are safeguarded in the case of MONOcam, an algorithmic camera system designed and used by the Netherlands police. The system employs artificial intelligence to detect whether car drivers are holding a mobile device. MONOcam can be considered a best practice when it comes to value-sensitive design; many measures were taken to safeguard public values in this algorithmic system. In pursuit of responsible implementation of algorithms, most calls and literature focus on such value-sensitive design, but much less attention is paid to what happens beyond design. Building on 120+ hours of ethnographic observations as well as informal conversations and three semi-structured interviews, this research shows that public values deemed safeguarded in design are renegotiated as the system is implemented and used in practice. This paper thus highlights that algorithmic system design is often based on an ideal world, but it is in the complexities and fuzzy realities of everyday professional routines and socioma-terial reality that these systems are enacted, and public values are renegotiated in the use of ’algorithms’. While value-sensitive design is important, this paper shows that it offers no guarantees for safeguarding public values in practice.

No abstract

No abstract