Bu çalışmada, insan kaynakları uygulamalarının bireysel performansa etkileri araştırılmıştır. Araştırmanın temel hipotezi, insan kaynakları yönetimi uygulamaları ile bireysel performans arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu varsayımıdır. İnsan kaynakları yönetimi uygulamaları ve bireysel performans algısını belirlemek için Yılmaz (2012) tarafından geliştirilen ölçek kullanılmıştır. Araştırma özel sektörde görev alan beyaz yaka çalışan grubu üzerinde gerçekleştirilmiştir. İnternet üzerinden gerçekleştirilen ankete 304 kişi katılmıştır. Elde edilen veriler, IBM SPSS 22.0 yazılım programı ile analiz edilmiştir. Analizler sonucunda, insan kaynakları uygulamaları ile bireysel performans arasında istatistiksel olarak anlamlı (p>0.05) bir ilişki bulunamamıştır. Araştırma sonuçları İstanbul, Ankara ve İzmir gibi metropollerde faaliyet gösteren yüksek öğrenimli özel hizmet sektörü çalışanları için genellenebilir niteliktedir.