İntihar davranışında ailenin rolü ve önemi

PALABIYIKOĞLU, R.

doi:10.1501/0000810

Cited by 3 publications

(1 citation statement)

References 11 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Order By: Relevance

“…This attachment style reflects the individual feelings of worthlessness and expectations that others are untrustable and rejecting (33). Poor family support and social support, loneliness and hopelessness are reported as factors increasing suicide risk in literature (41,42,43,44,45,46). It is suggested that in people who have the fearful attachment style, feelings of worthlessness and low self-esteem as well as the negative perception of the environment may reduce seeking help from others and may thus increase suicidal tendency by causing poor social support, loneliness and hopelessness.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Relationship of Suicidal Ideation and Behavior to Attachment Style in Patients with Major Depression

Özer

Yıldırım

Erkoç

2015

Arch Neuropsychiatr

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Relationship of Suicidal Ideation and Behavior to Attachment Style in Patients with Major Depression

Özer

Yıldırım

Erkoç

2015

Arch Neuropsychiatr

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

TÜİK Verilerine Göre Türkiye’de İntihar Olgularının Değerlendirilmesi

Gümüş¹,

Özer²,

Yıldırım³

et al. 2010

Bull Leg Med

View full text Add to dashboard Cite

İntiharlar tüm dünyada sosyo-ekonomik fark gözetmeksizin önemli bir halk ve ruh sağlığı sorunu olarak değerlendirilmektedir. Birçok ülkede özellikle gençlerde trafik kazalarından sonra önde gelen ölüm nedenleri arasındadır. Bu çalışmada; Türkiye’de 2002-2009 yılları arasında meydana gelen intihar vakalarının yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi, intihar nedeni ve yıllar içerisindeki değişimini değerlendirmek ve dünyadaki genel intihar eğilimi ile karşılaştırmak amaçlanmıştır. Çalışmamızda Türkiye İstatistik Kurumunun (TUİK) İntihar ile ilgili 2002-2009 yılları arasındaki intihar istatistikleri değerlendirilmiştir. Elde edilen verilerin analizinde Windows SPSS 15.0 istatistiksel programı kullanılmıştır. Olguların %64,4‘ünün erkek olduğu ve %35,6’sının kadın olduğu saptanmıştır. Erkek intihar olgularında tüm yaş gruplarmda 2002-2009 yılları arasmda sürekli bir artış olduğu dikkati çekmektedir. Kadm intihar olgularında 0-19 ve 20-39 yaş grubunun 2002-2009 yılları içerisinde azalma gösterdiği ancak 40-59 ve 60 ve üzeri yaş grubunda ise artış olduğu görülmektedir. intihar eden olguların %62,9’unun ilkokul-ilköğretim-ortaokul düzeyinde, %16,3’ünün lise düzeyinde, %5,rinin yüksek öğretim düzeyinde eğitim durumu olduğu saptanmıştır. 2002-2009 yılları arasından intihar eden olguların %47’sinin ası, %23,5’inin ateşli silah, %14,2’sinin kimyevi madde, %9’unun yüksekten atlama yöntemini kullandığı gözlenmiştir. 2002-2009 yılları arasmda intihar eden olguların %34,3’ünün bilinmeyen bir sebep, %23,8’sinin hastalık, %15,1’inin aile geçimsizliği, %10,2’sinin geçim zorluğu, %6,7’sinin hissi ilişki nedeniyle intihar ettiği gözlenmiştir. Dünya Sağlık Örgütünün verilerine göre intihar nedeniyle küresel mortalité oranı yüz binde 16 olarak bildirilmiştir. 2009 yılında Türkiye’nin toplam nüfusunun 72.561.312 olduğu dikkate alındığında, Türkiye’de 2009 yılında intihar oranının yüz binde 4 olduğu gözlenmektedir. Amerika Birleşik Devletlerinin (ABD) 2005 yılı istatistikleri incelendiğinde intihar eden olguların %52,1’inin ateşli silah yöntemi kullandığı, %22,2’sinin asma-boğulma yöntemini kullandığı, %17,6’sının ise zehir yöntemi kullandığı bildirilmiştir. Türkiye’deki intihar olgularında ası yönteminin ABD’ye göre 2,1 kat daha fazla olduğu, ABD’de ise ateşli silah yönteminin Türkiye’ye göre 2,2 kat daha fazla olduğu gözlenmektedir.Anahtar kelimeler: İntihar, intihar yöntemleri, intihar nedenleri, adli tıp

show abstract