Wprowadzenie i cel pracy. Zakażenia przenoszone drogą kontaktów seksualnych są poważnym problemem zdrowia publicznego na całym świecie, wpływają negatywnie na jakość życia oraz powodują poważne choroby, na które każdego dnia zapada ponad milion osób. Pomimo wysokiej zachorowalności na choroby przenoszone drogą kontaktów seksualnych wciąż zaniedbuje się obszary dotyczące programów profilaktycznych walki z tymi chorobami, badań diagnostycznych oraz odpowiedniego leczenia. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie problemów związanych z zakażeniami Neisseria gonorrhoeae. Stan dotychczasowej wiedzy. Jedną z częstszych chorób przenoszonych drogą kontaktów seksualnych jest rzeżączka, wywoływana przez bakterię Neisseria gonorrhoeae. Niepowikłane zakażenie gonokokami często objawia się zapaleniem cewki moczowej u mężczyzn i może powodować śluzowo-ropne zapalenie szyjki macicy u kobiet. Zakażenie Neisseria gonorrhoeae ułatwia również przenoszenie ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV). Rzeżączka jest chorobą uleczalną, jednak patogen, który ją wywołuje, wytwarza wiele mechanizmów oporności na antybiotyki, co może wiązać się z niepowodzeniem leczenia. Zapadalność na rzeżączkę w Polsce w 2018 roku wyniosła 0,5 na 100 tys. osób, przy czym wartość ta jest ponad 50-krotnie niższa dla odpowiednich danych z tego samego okresu dotyczących całej Europy. Podsumowanie. Dane epidemiologiczne mogą wskazywać na niedoszacowanie przypadków rzeżączki w Polsce. Z danych zebranych przez instytucje państwowe wynika, że profilaktyka i diagnostyka chorób przenoszonych przez kontakty seksualne są niedofinansowane.