Is Dental Amalgam a Higher Risk Factor rather than Resin-Based Restorations for Systemic Conditions? A Systematic Review

Abstract

Objective: The aim of this study was to confirm the hypothesis that patients with one or more amalgam restorations have an increased risk for systemic diseases rather than patients with resin-based restorations. Data: The data search produced an initial 3568 total number of records. All titles and abstract were reviewed by five independent examiners, and only 36 records were selected for full text in depth examination. Out of these, only nine publications matched the inclusion criteria and were included in this systematic review. Sources: Electronic databases (MEDLINE, Scopus, Embase, and Web of Knowledge) were searched up to June 2019. In addition, a manual search was carried out on journals related to this topic. Study selection: All selected human clinical studies compared patients with dental amalgam restorations to patients with non-amalgam restorations on restorative material related diseases/health conditions with at least 50 patients and a reasonable follow up. The systemic effects of dental restorations were analyzed. As for any systemic effects, there was no difference between amalgam and composite restoration. Conclusions: With the limitations of the few available randomized controlled trials (RCTs) on the matter, amalgam restorations, similarly to other modern resin-based materials, were not related to an increased risk of systemic diseases or conditions. Clinical significance: On the basis of the available RCTs, amalgam restorations, if compared with resin-based fillings, do not show an increased risk for systemic diseases. There is still insufficient evidence to exclude or demonstrate any direct influence on general health. The removal of old amalgam restorations and their substitution with more modern adhesive restorations should be performed only when clinically necessary and not just for material concerns. In order to better evaluate the safety of dental amalgam compared to other more modern restorative materials, further RCTs that consider important parameters such as long and uniform follow up periods, number of restorations per patient, and sample populations representative of chronic or degenerative diseases are needed.

Applications of Antioxidants in Dental Procedures

“…Common packaging materials include liposomes, nanoparticles, and microcapsules [ 110 ]. Additionally, according to Gallusi et al [ 111 ], dental amalgam was not as toxic as expected, and human clinical studies have shown no increased risk for systemic diseases or conditions compared with composite restorations. Therefore, a systemic route is applicable for the delivery of antioxidants.…”

Assessment of the Impact of Dental Amalgam on Human Health: A Literature Review

“…Rtęć kumuluje się i ulega addycji przez wiele tysięcy lat, a najwyższe stężenie osiąga w organizmach na końcu łańcucha pokarmowego, jakimi są ludzie i ryby drapieżne [2,3]. Badania donoszą, że rtęć powoduje wiele zaburzeń fizjologicznych i niesie za sobą niekorzystne skutki medyczne, rozpoczynając od bioakumulacji w ośrodkowym układzie nerwowym, nerkach i wątrobie, przyczyniając się do uszkodzenia nerek, immunotoksyczności, genotoksyczności, spadku płodności oraz zmiany funkcjonowania osi endokrynologicznych [4,5,7,[16][17][18][19][20]. Amalgamaty stosowane do wypełniania ubytków w stomatologii stanowią główne i przewlekłe źródło narażenia pacjentów na nieorganiczną rtęć [6,14].…”

“…Jego właściwości przyczyniają się do tego, że chętnie jest wykorzystywany przez stomatologów do odbudowy zębów bocznych. Wypełnienie amalgamatowe zawiera około 50% rtęci oraz mieszaninę innych metali takich jak srebro, cyna, miedź i inne [1][2][3][4][6][7][8][9][10][11]13,14,[17][18][19][20][21][22][23][24][25][26]. Amalgamaty niskomiedziowe wykazują mniejszą rozpuszczalność w kwasach niż amalgamaty wysokomiedziowe oraz niższą szybkość korozji, co sprawia że emisja par rtęci z wypełnień jest znacząco niższa [18].…”

“…Opary te są wdychane i wchłaniane przez płuca, skąd trafiają do krwioobiegu, gdzie stamtąd łatwo przekraczają barierę krew-mózg i łożysko. Zawarta w amalgamacie rtęć może wywoływać opóźnioną reakcję nadwrażliwości, stałe narażenie na nią może przyczyniać się do zmian lichenoidalnych w jamie ustnej [1,7,10,13,17,18,[20][21][22]27]. Podczas pracy z amalgamatem należy stosować się do ogólnych wytycznych mówiących o tym, jak należy z nim postępować w celu zachowania odpowiedniej ostrożności.…”

Minimization of Adverse Effects Associated with Dental Alloys

“…Within the last 20 years, clinical studies evaluated possible associations of dental amalgam with neurological and autoimmune diseases and showed controversial results [ 67 , 68 , 69 , 70 , 71 ]. According to the systematic review published by Gallusi et al in 2021, amalgam restorations are not associated with an increased risk of any systemic disease [ 72 ]. Nevertheless, the issue of the potential toxicity of mercury released from dental amalgams is a matter of debate in the scientific literature [ 73 ].…”