Kryzys imigracyjny w UE i sposoby jego rozwiązania

Abstract

Kryzys imigracyjny w UE i sposoby jego rozwiązaniaStreszczenie: Przedmiotem rozważań niniejszego artykułu są zagadnienia związane z działaniami UE w zakresie rozwiązania kryzysu imigracyjnego w okresie od początku 2015 roku do końca pierwszego kwartału 2016 roku. W artykule dokonana została analiza ilościowa zjawiska imigracji do UE. Uwypuklono sytuację w Niemczech ze względu na największe zainteresowanie tym krajem ze strony potencjalnych uchodźców. Rozważaniu poddane zostały także polityka imigracyjna UE oraz działa-nia zmierzające do rozwiązania kryzysu imigracyjnego (w tym relokacja, przesiedlenie, powroty oraz współpraca z państwami pochodzenia imigrantów i tranzytu -Turcją, państwami Bałkanów Zachodnich i Afryki). W artykule pokazano rozłam w państwach członkowskich i tym samym brak solidarności w rozwiązywaniu problemu.Słowa kluczowe: imigranci, uchodźcy, kryzys imigracyjny, relokacja, przesiedlenie, Unia Europejska K ryzys imigracyjny jest największym wyzwaniem, przed którym stoi obecnie UE. Skłonił on instytucje unijne do wzmocnienia wewnętrznej solidarności i odpowiedzialności oraz zwiększenia pomocy państwom najbardziej narażonym na napływ imigrantów. W celu rozwiązania problemów związanych z kryzysem, Rada Europejska zdecydowała o podjęciu działań w trzech kierunkach. Do nich zaliczyła relokację/ przesiedlenia, powroty/readmisję/reintegrację oraz współpracę z państwami pochodzenia i tranzytu. Presja migracyjna, w 2015 i pierwszych miesiącach 2016 roku, była na poziomie dotąd niespotykanym. Społeczeństwa i państwa europejskie nie były na to przygotowane. Coraz głośniej wyrażały swój sprzeciw wobec przyjmowania kolejnych cudzoziemców. Powstały kryzys imigracyjny odsłonił problemy z zachowaniem solidarności i odpowiedzialności wewnątrz Unii Europejskiej.Badając powyższą problematykę, zasadne wydaje się postawienie kilku pytań badawczych: jakie rozmiary osiągnęła imigracja do państw UE w 2015 roku?, jakie decyzje podjęto na poziomie UE w celu rozwiązania napływu imigrantów?, jakie były reakcje państw na powstały kryzys? oraz czy w obliczu kryzysu udało się zachować jedność i solidarność w ramach państw członkowskich UE? Interdyscyplinarne podejście do badanego zjawiska wymusiło zastosowanie różnych metod badawczych, w tym metody analizy politologicznej, decyzyjnej, statystycznej i komparatystycznej.W 2015 roku, w ocenie agencji Frontex, dotarło nielegalnie na teren UE 1,83 mln osób (Greece, 2016) 1 . Był to wynik ponad 4 razy większy niż rok wcześniej. Cudzoziemcy zmierzali przede wszystkim do Niemiec, Wielkiej Brytanii i państw skandynawskich. Pochodzili oni najczęściej z państw Afryki Północnej, Wschodniej (Libia, Erytrea, Somalia, Nigeria) oraz Bliskiego Wschodu (Syria, Afganistan). Do Europy próbowali przedostać się przez Morze Śródziemne do Hiszpanii (tzw. szlak zachodniośródziemnomorski), Grecji (tzw. szlak wschodniośródziemnomorski,

The European Council and the Borders of Integration Project. Formation of the European Union’s External Activities in the Context of Political Challenges

“…These events transformed EU-Russia relations and undermined belief in the superiority of the EU's soft power . The year 2015, in turn, brought a migration crisis in the wake of the civil war in Syria, which sent millions of Syrian civilians abroad (Adamczyk, 2016), affecting the European Union, in particular its management of its internal and external borders (Lesiewicz, 2016).…”

Rada Europejska i granice projektu integracyjnego. Kreowanie działań zewnętrznych Unii Europejskiej w kontekście wyzwań politycznych

“…To przebudowało relacje UE-Rosja (Raś, Szkop, 2014) i podkopało przekonanie i wyższości unijnej soft power (Barburska, 2016). Rok 2015 natomiast zaowocował kryzysem migracyjnym związanym z wojną domową w Syrii, emigracją milionów cywili poza jej granicę (Adamczyk, 2016) i skutkami tego zjawiska dla Unii Europejskiej, w szczególności dla zarządzania granicami wewnętrznymi i zewnętrznymi (Lesiewicz, 2016).…”