Labor Migrations from Türkiye to Germany in the Period 1960-1965

Abstract

Türkiye ekonomisinin sıkıntılı bir süreçten geçtiği dönemde Almanya’dan gelen işçi talebi ülkenin iktisadi açıdan rahatlaması, işsizliğin azaltılabilmesi ve döviz girdisinin arttırılabilmesi için bir fırsat olarak görülmüş, Almanya’ya işçi gönderilmesine karar verilmiştir. 30 Ekim 1961’de Almanya ile işçi gönderilmesine dair bir protokol imzalanmış ve toplu işgücü göçü bu protokol çerçevesinde olmuştu. Almanlar işçi taleplerini ve teminini İstanbul’da kurdukları Alman İrtibat Bürosu vasıtası ile gerçekleştirmişlerdir. Almanya’da çalışan Türk işçiler, sosyal ve kültürel açıdan önemli bir uyum sıkıntısı çekmişler; lisan problemi dolayısıyla sosyal haklarının takibinde zorluk yaşamışlardır. Dönem içerisinde Almanya’ya gönderilen işçi sayısı her geçen gün artış göstermiştir. Almanya’ya gitmek için talebin çok fazla artması ve yoğunluk oluşması ile birlikte bu konu üzerinde fırsatçılık ve dolandırıcılık olaylarına rastlanmıştır. Dönemin sonlarına doğru Almanya’ya işçi göçünde bir nebze olsun azalma yaşanmış, ancak bu azalmaya rağmen 1964 ve 1965 yıllarında Almanya’ya en çok işçi gönderen ülke Türkiye olmuştur.

İkinci Dünya Savaşı Sonrasında Almanya Göç Politikalarının Dönüşümü

“…Bazen ülke çıkarları bu yönde olunca göçmenlerin gelişi daha çok teşvik edilmekte, ülkenin çıkarları gözetilerek göçmenlerin gelişi yoğun bir şekilde engellenmektedir. Ülkelerin göç geçmişleri bu çerçevede ortaya çıkan farklı göç politikası uygulamalarıyla şekillenmekte ve zamanla değişebilmektedir (Şöhret, 2021a, 35) (Acar, 2022). Misafir işçi olarak tanımlanan bu kişilere zamanla çalışmalarına bağlı olarak oturum izni dahi verilmiştir.…”