Στην παρούσα διατριβή μελετώ τον αντίκτυπο των εργατικών συνδικάτων στα έξοδα ελέγχου, στις εκθέσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και στην αρχική δημόσια προσφορά των εταιρειών. Για να απαντήσω στα ερευνητικά μου ερωτήματα, χρησιμοποιώ δείγμα εταιρειών που απαρτίζονται από συνδικαλιζόμενες και μη εταιρείες (τα οποία εξάγω προγραμματιστικά από τις ετήσιες εκθέσεις των εταιρειών), ένα στοιχείο που απουσιάζει από αντίστοιχες μελέτες. Η διατριβή αποτελείται από πέντε κεφάλαια, την εισαγωγή, το εμπειρικό σκέλος (κεφάλαια 2 έως 4) και τα συμπεράσματα (κεφάλαιο 5). Τα ευρήματα των τριών κεφαλαίων του εμπειρικού σκέλους είναι τα εξής. Τα ευρήματα του πρώτου εμπειρικού κεφαλαίου δείχνουν ότι οι ορκωτοί ελεγκτές αυξάνουν σημαντικά την αμοιβή των υπηρεσιών τους στις εταιρείες που απασχολούν μέλη εργατικών συνδικάτων. Η ύπαρξη εργατικών συνδικάτων αυξάνει την πολυπλοκότητα των εταιρειών και το ρίσκο για τον ορκωτό ελεγκτή, ο οποίος καταβάλει εντατικότερη προσπάθεια για την αξιολόγηση τους. Το κόστος ελέγχου (1) είναι σημαντικά υψηλότερο σε περιοχές όπου το πολιτικό και νομικό πλαίσιο είναι ευνοϊκό για τα εργατικά συνδικάτα, και (2) μειώνεται αισθητά με την συμμετοχή των εργαζομένων στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της εταιρείας, επειδή επιτυγχάνεται σύμπνοια των στόχων των εργαζομένων και των μετόχων, γεγονός που μειώνει την πολυπλοκότητα της επιχείρησης και καθιστά ευκολότερο το έργο του ορκωτού ελεγκτή. Τα ευρήματα του δεύτερου εμπειρικού κεφαλαίου δείχνουν ότι η διοίκηση της εταιρείας εντατικοποιεί την κατάρτιση εκθέσεων Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ) με την παρουσία των εργατικών συνδικάτων, ως μία στρατηγική για να ανταποκριθεί τόσο στις προσδοκίες όσο και στις πιέσεις των ενδιαφερόμενων μερών (stakeholders). Η κατάρτιση εκθέσεων ΕΚΕ γίνεται ακόμη εντονότερη όταν η επιχείρηση δραστηριοποιείται σε περιοχές όπου το πολιτικό πλαίσιο, το νομικό πλαίσιο, καθώς και η ύπαρξη υψηλής συγκέντρωσης μελών εργατικών συνδικάτων είναι ευνοϊκά για τα εργατικά συνδικάτα. Στο τρίτο εμπειρικό κεφάλαιο παρουσιάζω την αρνητική σχέση ανάμεσα στα εργατικά συνδικάτα και στην υποτίμηση (underpricing) της αρχικής δημόσιας προσφοράς των εταιρειών. Συγκεκριμένα, εταιρείες που απασχολούν μέλη εργατικών συνδικάτων εμφανίζουν αρνητικές αναπροσαρμογές στην τιμή εκκίνησης της μετοχής τους και χαμηλότερη διακύμανση των τιμών μετά την εισαγωγή τους στο χρηματιστήριο, ενισχύοντας την υπόθεση της χαμηλής ζήτησης από πλευράς επενδυτών για τις εταιρείες αυτές. Επιπλέον, αποδεικνύεται ότι ο αντίκτυπος των εργατικών συνδικάτων είναι πιο σημαντικός σε περιοχές όπου το νομικό πλαίσιο τα ευνοεί.