Lactoferrin uptake by the rat liver. Characterization of the recognition site and effect of selective modification of arginine residues.

Ziere, Gijsbertus; Dijk, M. C. M. Van; Bijsterbosch, Martin K.; Berkel, Th.J.C. van

doi:10.1016/s0021-9258(19)49900-6

Cited by 95 publications

(27 citation statements)

References 57 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Human Lf competes with apo-E-bearing molecules for binding to hepatocytes [38]. This interaction is Ca# + -independent, and the number of pp36 binding sites on hepatocytes we report here correlates with the number of human Lf binding sites observed on isolated rat hepatocytes [26]. Alternatively, pp36 (pI approx.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 51%

“…100 kDa receptor for human Lf [16]. Other studies have shown that rat hepatocytes bind human Lf in a Ca# + -independent manner at relatively low affinity via the chylomicron remnant receptor [26,38]. It has been suggested that an apo-E-like binding determinant present in the N-lobe is responsible for this interaction [38], but the interaction of human Lf half-molecules with these cells has not been reported.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

“…Lf interacts with many cells, including mitogen-stimulated Tlymphocytes [17], monocytes and macrophages [18][19][20], intestinal mucosal cells [21,22], bacterial cells [23], endothelia [24] and hepatocytes [25,26]. Several Lf-binding proteins have been identified [12,17,22,23], which differ significantly in molecular mass, subunit composition and cell-type distribution.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

See 2 more Smart Citations

Isolated rat hepatocytes differentially bind and internalize bovine lactoferrin N- and C-lobes

Sitaram

McAbee

1997

Biochemical Journal

View full text Add to dashboard Cite

Isolated rat hepatocytes bind and internalize bovine lactoferrin (Lf) and its bound iron in a Ca2+-dependent manner. In this study, we determined if one or both halves of Lf (N- and C-lobes) were responsible for the interaction of Lf with hepatocytes. We isolated three tryptic fragments of bovine Lf. Cleavage at Arg284-Ser285 generated two fragments: N-terminal pp36 that contained 80% of Lf N-lobe and C-terminal pp51. A second cleavage at Arg338-Ala339 generated a smaller fragment (pp44) that contained all of the C-lobe with no N-lobe elements. Hepatocytes bound Lf and pp51 in a Ca2+-dependent manner with the same affinity (Kd approx. 75 nM) and to nearly identical extents (approx. 10(6) sites per cell). Lf and pp51 competed with each other for binding to cells over a similar titration range. Hepatocytes internalized Lf at a faster rate than pp51 (kin=0.28 and 0.19 min-1 respectively), but cells degraded pp51 at approx. twice the rate of native Lf. pp44 competed with 125I-labelled Lf for binding to Ca2+-dependent binding sites on hepatocytes as well as native Lf or pp51. In contrast, hepatocytes bound pp36 (Kd=90 nM, <=5x10(6) sites per cell) but did not internalize or degrade it appreciably. Moreover, pp36 binding to cells was not Ca2+-dependent, and pp36 competed poorly with native Lf and pp51 for binding to cells. We conclude from these findings that the Lf determinants responsible for binding to the Ca2+-dependent receptor on hepatocytes is present within the C-lobe of Lf.

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 51%

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Isolated rat hepatocytes differentially bind and internalize bovine lactoferrin N- and C-lobes

Sitaram

McAbee

1997

Biochemical Journal

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Η μία είναι η LPR (lipoprotein receptor -related protein, η πρωτεΐνη σχετιζόμενη με τον υποδοχέα της λιποπρωτεΐνη) και η δεύτερη είναι η κύρια υπομονάδα του υποδοχέα της ασιαλολύκοπρωτεΐνης (RHL-1). Μετά την πρόσδεση της λακτοφερρίνης με τον υποδοχέα της ακολουθεί αποδόμηση στα λυσοσώματα (εικόνα 10) [78][79][80].…”

Section: πρόσληψη άλλων μορφών σιδήρου από το ήπαρunclassified

Μελέτη Και Καταγραφή Επιπέδων Εψιδίνης Ορού Σε Υγιή Παιδιά Αστικού Πλυθησμού

Σδόγγου¹

View full text Add to dashboard Cite

Η ανθρώπινη εψιδίνη (hepcidin) είναι ορμόνη που παράγεται από το ήπαρ και αποτελεί τον κεντρικό ρυθμιστή του μεταβολισμού του σιδήρου, ενώ συμμετέχει και στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Η παραγωγή της ρυθμίζεται από την ερυθροποιητική δραστηριότητα του μυελού των οστών, την ποσότητα του αποθηκευμένου και του κυκλοφορούντος σιδήρου, τη φλεγμονή και την υποξία. Δρα εμποδίζοντας την έξοδο του σιδήρου από τα κύτταρα αποθήκευσής του μέσω δέσμευσης και αποδόμησης της φερροπορτίνης. Η σύνθεση της εψιδίνης μειώνεται από την παρουσία αναιμίας και υποξίας. Αντιθέτως αυξάνεται σε καταστάσεις φλεγμονής, οδηγώντας σε εγκλωβισμό του σιδήρου στα μακροφάγα και μείωση της συγκέντρωσής του στο πλάσμα, με αποτέλεσμα τη μειωμένη ερυθροποίηση και την εμφάνιση «αναιμίας χρόνιας νόσου». Πρόσφατες έρευνες αναφέρονται σε ανεπάρκεια της εψιδίνης σε καταστάσεις υπερφόρτωσης σιδήρου όπως είναι η κληρονομική αιμοχρωμάτωση και β-θαλασσαιμία. Ο προσδιορισμός των επιπέδων εψιδίνης είναι ιδιαίτερα χρήσιμος στη μελέτη του μεταβολισμού του σιδήρου σε χρόνιες φλεγμονώδεις καταστάσεις καθώς και σε καταστάσεις χρόνιας υποξίας. Επιπλέον η μελέτη της δράσης της εψιδίνης θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση και αντιμετώπιση της αναιμίας χρονίας νόσου καθώς και των νοσημάτων που σχετίζονται με παθολογική άθροιση σιδήρου στους ιστούς.Σκοπός μας ήταν ο προσδιορισμός και η καταγραφή τιμών εψιδίνης σε υγιή παιδιά αστικού πληθυσμού καθώς από την ανασκόπηση της τρέχουσας διεθνούς βιβλιογραφίας δεν ευρέθησαν μελέτες επιπέδων εψιδίνης σε υγιή παιδικό πληθυσμό. Η μελέτη μας κατέγραψε υψηλότερη μέση τιμή εψιδίνης και διαλυτού υποδοχέα τρανσφερρίνης στα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια, ενώ η μέση τιμή του σιδήρου και της φερριτίνης εμφανίζεται αυξημένη στα κορίτσια. Στις ηλικιακές ομάδες νηπίων και παιδιών σχολικής ηλικίας δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές. Επιπλέον η μέσες τιμές εψιδίνης, φερριτίνης και και σιδήρου στα παιδιά με φυσιολογικό Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) βρέθηκαν υψηλότερες σε σχέση με τα υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά. Τα επίπεδα φερριτίνης στον πληθυσμό της μελέτης μας δεν σχετίζονται σημαντικά στατιστικά με τις συγκεντρώσεις εψιδίνης ορού. Από την καταγραφή επιπέδων εψιδίνης της μελέτη μας διαπιστώθηκε ότι η μέση τιμή εψιδίνης στα παιδιά είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τους ενήλικες, με τη χρήση ίδιας μεθόδου ELISA για τις μετρήσεις των δύο πληθυσμών.Η εψιδίνη είναι ένα πολλά υποσχόμενο διαγνωστικό εργαλείο και η αποτύπωση των φυσιολογικών τιμών της είναι απαραίτητη προκειμένου να γίνει δυνατή η μελέτη και σύγκριση των επιπέδων της σε παθολογικές καταστάσεις.

show abstract

“…236 The in vitro uptake of lactoferrin by cultured cells including hepatocytes and macrophages, and its clearance in vivo, is inhibited by sulfated polysaccharides such as fucoidin and dextran sulfate. [237][238][239] Mann et al established that human lactoferrin binds to GAGs through a region of the protein localized to the first 33 residues of the mature protein. This region contains two clusters of basic residues that resemble the putative heparin-binding sites (BBXB) and these two regions act synergistically to facilitate binding between lactoferrin and GAGs.…”

Section: Early Effortsmentioning

confidence: 99%

Modulatory activities of glycosaminoglycans and other polyanionic polysaccharides on cationic antimicrobial peptides

Mills¹,

Ellen²

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

Lactoferrin uptake by the rat liver. Characterization of the recognition site and effect of selective modification of arginine residues.

Cited by 95 publications

References 57 publications

Isolated rat hepatocytes differentially bind and internalize bovine lactoferrin N- and C-lobes

Isolated rat hepatocytes differentially bind and internalize bovine lactoferrin N- and C-lobes

Μελέτη Και Καταγραφή Επιπέδων Εψιδίνης Ορού Σε Υγιή Παιδιά Αστικού Πλυθησμού

Modulatory activities of glycosaminoglycans and other polyanionic polysaccharides on cationic antimicrobial peptides

Contact Info

Product

Resources

About