Left Ventricular Function During Cross-Clamping of the Descending Thoracic Aorta

Mandelbaum, Isidore; Webb, Melissa K.

doi:10.1001/jama.1963.63710030011010b

Cited by 17 publications

(4 citation statements)

References 1 publication

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Previous reports have indicated that myocardial function in the mam malian heart significantly deteriorates during complete occlusion of the thoracic descending aorta [5,11,17,24]. These investigators have shown that myocardial 0 2 consumption, cardiac output, left ventricular stroke work and cardiac index gradually decrease when the aorta has been clamped.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 98%

“…Attempts have also been made to relate this to sustained hypotension which may follow release of the occluding clamp [4,23] through the effect of acidosis which decreases cardiac output [4,24]. According to H opkins et al [11] and Mandelbaum and Webb [17] these complications do not depend on the position of the aortic clamp, they occur: (a) when the aorta is clamped and systemic circulation is suddenly reduced, resulting in an increase in both systemic and pulmonary arterial pressure [5,7,12,14,15,22], and (b) when the clamp is released and the systemic vascular bed suddenly in creases [4,6,23], while peripheral resistances and arterial pressure drop considerably. Neville and Clowes [20] proposed arterial shunting to prevent complications during cross-clamping of the thoracic aorta, and more recent clinical reports have sustained this view [2,13].…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Hemodynamic and Metabolic Changes Induced by Temporary Clamping of the Thoracic Aorta

Brusoni¹,

Colombo²,

Merlo³

et al. 1978

Eur Surg Res

View full text Add to dashboard Cite

Numerous authors reported a significant deterioration of heart function induced by aortic cross-clamping. Nevertheless, the aorta has been clamped during various surgical procedures without any complication. We studied the hemodynamic and metabolic variations induced by 20 min thoracic aorta cross-clamping in 6 open-chest dogs. During clamping the most striking modifications were an increase in coronary blood flow of over 65%, an increase in cardiac work of over 77% and an increase in total peripheral resistances of over 68% compared to base values. No significant variations were found in the heart rate and cardiac index. Metabolic parameters, such as O₂ consumption and lactate consumption increased significantly during the clamping period. The increase in lactate consumption and the progressive and continuous improvement in oxygenation indexes (lactate/pyruvate, redox potential, excess of lactate) proved the absence of any myocardial anoxia during this period. Within 15–30 min after declamping all hemodynamic and metabolic parameters reverted to values close to basal values. These data strongly suggest that the mammalian heart can tolerate this procedure satisfactorily for a limited period of time. In clinical settings, one should consider the base conditions of the cardiovascular system before transposing these conclusions.

show abstract

Section: Introductionmentioning

confidence: 98%

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Hemodynamic and Metabolic Changes Induced by Temporary Clamping of the Thoracic Aorta

Brusoni¹,

Colombo²,

Merlo³

et al. 1978

Eur Surg Res

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Diese beinhalten einen ausgeprägten Anstieg des systemischen Widerstands, eine proximale Hypertension, einen erhöhten linksventrikulären Druck und eine herabgesetzte linksventrikuläre Funktion [10,16,28].Diese Veränderungen im proximalen Anteil des Körpers können zu zerebraler Hämorrhagie,akuter kardialer Dilatation oder Lungenödem führen. Während die Auswirkungen der proximalen Hypertension durch vasodilatative Substanzen grundsätzlich beherrschbar sind [4],erweisen sich die Auswirkungen sowie die Beeinflussung der Ischämie der unteren Körperhälfte als problematischer.…”

unclassified

Ischämie- und Reperfusion des intestinalen und hepatischen Stromgebiets bei thorakalen Crossclamping

et al. 2003

View full text Add to dashboard Cite

“…Η έκπτυξη και η αποσυμπίεση του ενδοαυλικού ασκού προκάλεσε αιμοδυναμικές μεταβολές οι οποίες είναι παρόμοιες με αυτές που αφορούσαν την αορτική απόφραξη (clamping), σε πειραματικά μοντέλα ζώων-διπλασιασμό της ροής στο τμήμα του σώματος άνωθεν του ασκού -. Gelman[265] αλλά και σε ασθενείς που υποβάλλονται σε επεμβάσεις της θωρακικής αορτής.Mandelbaum και Sabawala[266][267]. Διαπιστώθηκε στην συγκεκριμένη έρευνα αύξηση της μέσης αρτηριακής πίεσης, ενώ η αναισθησία προκάλεσε αύξηση της πνευμονικής πίεσης ενσφήνωσης των τριχοειδών και μείωση της καρδιακής παροχής.Οι Morisson et all μελέτησαν τους 1317 σοβαρά τραυματισθέντες Βρετανούς στρατιώτες στο πόλεμο του Αφγανιστάν και του Ιράκ, τη χρονική διάρκεια 2002-2012 εκ των οποίων απεβίωσε το 43,2%.…”

unclassified

Η Επίδραση Της Ενδοαυλικής Απόφραξης Της Θωρακικής Αορτής Στην Αιμάτωση Και Στο Μεταβολισμό Των Σπλαγχνικών Οργάνων Μετά Από Μεθαιμορραγική Καταπληξία

Δεμιρόπουλος¹

View full text Add to dashboard Cite

Σκοπός: Ο προσδιορισμός του ελαχίστου χρονικού διαστήματος του αορτικού αποκλεισμού το οποίο αποτρέπει την εμφάνιση της ιστικής ισχαιμίας αλλά ταυτόχρονα διατηρεί την αιμοδυναμική σταθερότητα. Μέθοδος-Υλικά: Η μελέτη διενεργήθηκε σε τρείς ομάδες χοίρων. Οι χοίροι κατά την έναρξη του πειράματος υποβλήθηκαν σε αιμορραγική καταπληξία σταδίου IV (συστολική πίεση 50 mmHg) μέσω αφαίμαξης δια του μηριαίου θηκαριού ενώ το αίμα συλλέχτηκε σε ασκό επαναμετάγγισης. Η θέση έκπτυξης του ασκού ήταν κάτωθεν της αριστερής Υποκλειδίου αρτηρίας. Στην Α ομάδα ο ασκός εκπτύχθηκε για χρονικό διάστημα 30΄. Στη Β ομάδα ο ασκός αποσυμπιέζετο επί 30΄΄ κάθε 10΄ για χρονικό διάστημα 30΄ ενώ στη Γ ομάδα επί 30΄΄ δευτερόλεπτα κάθε 5΄ για χρονικό διάστημα 30΄.Η τοποθέτηση του σύρματος Τerumo μήκους 180 cm και η έκπτυξη του ασκού με μήκος καθετήρα 100 cm αμέσως μετά την έκφυση της αριστερής Υποκλειδίου αρτηρίας πραγματοποιήθηκε στον πρώτο χοίρο με τη χρήση ακτινοσκόπησης. Αμέσως μετά την έκπτυξη του ασκού, το μήκος του σύρματος και του καθετήρα του ασκού που εκτείνονταν εκτός του θηκαριού μετρήθηκε. Προκειμένου να επιτύχουμε τη σωστή τοποθέτηση των υλικών χωρίς ακτινοσκόπηση εφαρμόσαμε την τεχνική της εξωτερικής τοποθέτησης αυτών. Η κορυφή των υλικών τοποθετούνταν στην στερνική εντομή ενώ το υπόλοιπο τμήμα αυτών εκτείνονταν μέχρι την κοινή μηριαία αρτηρία. Στο τέλος μετρήσαμε το μήκος των υλικών που εκτείνονταν του θηκαριού. Αποδείχτηκε ότι το μήκος των υλικών εκτός του θηκαριού ήταν το ίδιο όπως με την ακτινοσκόπηση. Όταν στο monitor καταγράφηκε συστολική πίεση 50 mm Hg η αφαίμαξη τερματιζόταν. Ακολούθησε η προώθηση του ασκού άνευ ακτινοσκόπησης. Η διάρκεια έκπτυξης του ασκού ήταν 30΄. Στο 37΄ ξεκινούσε η επαναμετάγγιση του χοίρου. 24 ώρες μετεγχειρητικά διενεργούνταν ευθανασία. Αποτελέσματα: Κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού όλοι οι χοίροι επιβίωσαν. Στο τέλος του πειράματος επιβίωσαν αντιστοίχως Β ομάδα 6/6, Α ομάδα 5/6, Γ ομάδα 0/4. Όλοι οι χοίροι εμφάνισαν παραπληγία. Ο έλεγχος κατά Mann-Whitney της νεφρικής, της ηπατικής και της εντερικής λειτουργίας ανέδειξε σημαντικά στατιστική διαφορά στην παράμετρο του καλίου p=0,017 τη χρονική στιγμή t4, στην παράμετρο του SGOT p=0,017 και στην παράμετρο του φωσφόρου p=0,049 τη χρονική στιγμή t1. Ο έλεγχος κατά Wilcoxon ανέδειξε ότι η Β ομάδα εμφανίζει τις λιγότερες αποκλείσεις στις συγκεκριμένες χρονικές στιγμές. Αντιθέτως σύμφωνα με τη μέθοδο Wilcoxon, οι παράμετροι της οξεοβασικής ισορροπίας εμφανίζουν τις λιγότερες αποκλείσεις στις συγκεκριμένες χρονικές στιγμές στην ομάδα Α, εκτός της παραμέτρου pCO2 στην οποία υπερτερεί η Β ομάδα. Σε όλους τους χοίρους καταγράφηκε αύξηση της συστολικής πίεσης αμέσως μετά την έκπτυξη του ασκού. Ο ιστολογικός έλεγχος έδειξε ότι το ποσοστό νέκρωσης ήταν μικρότερο στη Β ομάδα.Συμπέρασμα: Η μελέτη καταδεικνύει ότι η ενδοαορτική απόφραξη της θωρακικής αορτής κάτωθεν της αριστερής Υποκλειδίου αρτηρίας χωρίς ακτινοσκόπηση είναι εφικτή, επιτυγχάνοντας προσωρινή αιμόσταση και συνθήκες αιμορραγικής σταθερότητας. Η απόφραξη με διακοπτόμενο ρυθμό - τύπου ομάδας Β - , προκαλεί λιγότερες βλάβες στο ήπαρ, στο νεφρό, στο έντερο όπως επίσης και στο επίπεδο του pCO2. Παρόλα αυτά δεν προστατεύει το νωτιαίο μυελό από την ισχαιμία και την εμφάνιση της παραπληγίας όπως συμβαίνει και στην ομάδα Α με τη συνεχή έκπτυξη του ασκού.

show abstract

Left Ventricular Function During Cross-Clamping of the Descending Thoracic Aorta

Cited by 17 publications

References 1 publication

Hemodynamic and Metabolic Changes Induced by Temporary Clamping of the Thoracic Aorta

Hemodynamic and Metabolic Changes Induced by Temporary Clamping of the Thoracic Aorta

Ischämie- und Reperfusion des intestinalen und hepatischen Stromgebiets bei thorakalen Crossclamping

Η Επίδραση Της Ενδοαυλικής Απόφραξης Της Θωρακικής Αορτής Στην Αιμάτωση Και Στο Μεταβολισμό Των Σπλαγχνικών Οργάνων Μετά Από Μεθαιμορραγική Καταπληξία

Contact Info

Product

Resources

About