Les choix de filières universitaires par les lycéens marocains : préférences et contraintes

Abstract

À partir d’une enquête réalisée auprès des élèves de terminale de cinq lycées de Casablanca, cet article analyse leur comportement en matière de décision de poursuivre ou non des études universitaires et les préférences annoncées pour les filières existantes. L’article met en relief les motivations et les contraintes à l’origine des préférences et le rôle de l’information et des signaux émis par le marché du travail. Les résultats économétriques montrent que les élèves optent pour des filières qui leur garantissent le plus de chance de trouver un emploi et dans lesquelles ils ont une forte possibilité de réussir.From a survey of graduating students at five secondary schools of Casablanca, this article analyzes their intention to pursue university studies and their preferences for the existing fields of concentration. The study shows how elements of motivation and constraints explain their choices and indicates the role played by the perceived situations from the labour market in these decisions. The econometric results suggest that the students prefer fields which increase their chance of finding a job and for which they have a greater probability of academic success

Η Κοινωνική Διάσταση Της Ανώτατης Εκπαίδευσης

“…Με άλλα λόγια, όσο μεγαλύτερη είναι η ποικιλομορφία στη σημερινή διευρυμένη ομάδα φοιτητών τόσο μεγαλύτερη είναι και η ποικιλία στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιούνται οι μεταβάσεις 31 στην ανώτατη εκπαίδευση (Orr, 2012, Orr & al., 2011 (Beaupère & al., 2007). Αναφορικά με την ευθύνη για την καθυστέρηση των σπουδών, αυτή συχνά αποδίδεται στους ίδιους τους φοιτητές (Montmarquette et al, 1998). Ως ατομικοί παράγοντες λοιπόν αναφέρονται συνήθως η αδιαφορία των φοιτητών ή η υπερπροστασία των γονέων τους που δυσχεραίνει τη μετέπειτα ανεξαρτητοποίησή τους όταν εισέρχονται στο πανεπιστήμιο (ΕΛΙΑΜΕΠ, 2006), οι ικανότητες και τα κίνητρα των φοιτητών, το γεγονός ότι μπορεί να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές τους ή ακόμα και προβλήματα υγείας (Alava & al., 1999).…”