Making of military tutelage in Turkey: the National Security Council in the 1961 and 1982 Constitutions

Kaynar, Ayşegül Kars

doi:10.1080/14683849.2017.1387055

Cited by 9 publications

(4 citation statements)

References 8 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Tek Parti dönemi süresince bir askeri darbeden söz edilemeyecek olsa da 1950 yılında hükümeti kuran DP, 1960 darbesiyle birlikte iktidardan uzaklaştırılmış ve bundan sonra Türkiye siyasetinde askeri darbeler dönemi başlamıştır. Gerek doğrudan veya dolaylı yoldan gerçekleştirdiği askeri müdahaleler aracılığıyla gerekse anayasanın sağladığı yasal zeminde kurumsallaşmış Milli Güvenlik Kurulu (MGK) ve benzeri mekanizmalar sayesinde ordu siyasete dahil olmuş ve siyasetin karar verici aktörlerinden biri haline gelmiştir (Kars Kaynar, 2018). Türkiye'de uzun on yıllar boyunca askeri vesayet rejiminin hüküm sürdüğü ve asker-sivil ilişkilerinin sivillerin denetimine müsaade etmeyen bir patikada ilerlediği söylenebilir.…”

Section: Türkiyeunclassified

Bir İç Güvenlik Aktörü Olarak Ordu: İngiltere, Fransa, Meksika ve Türkiye Örnekleri

GENÇ

2023

Alternatif Politika

View full text Add to dashboard Cite

Sağlıklı bir biçimde işleyen asker-sivil ilişkilerinin oluşması için gerekli başlıca unsurlardan biri polis ve ordu arasındaki iş bölümüdür. Kamu güvenliğinin sağlanmasında askeri personelin kullanılması asker-sivil ilişkileri üzerinde olumsuz etki yaratmaktadır. Buna rağmen, ordular her zaman iç güvenlik meselelerine dâhil olmuştur. Demokratik veya demokratikleşmekte olan ülkelerdeki ordular örgütlü suçla savaşım, kalkışmaların bastırılması ve terörizmle mücadele amacıyla ülke sınırları içerisinde kullanılmaktadır. Bu çalışma, iç güvenlik ile ilişkili askerin göreve çağrılmasına dair yasaları ve askerin kullanımının nasıl işlediğini analiz etmek niyetindedir. Meksika, Türkiye, Fransa ve Birleşik Krallık örneklerinin karşılaştırmalı analizi üzerinden çalışma, orduların iç güvenlik alanına dahil olmasının mikro ve makro düzeydeki nedenlerini anlamak niyetindedir. Karşılaştırmalı analizin gösterdiği üzere, yerel veya küresel terörizm ordunun içeride kullanımı için bir fırsat penceresi açmaktadır. Ancak, güvenlik aygıtının yapısı ve asker-sivil ilişkileri örüntüsü, her ikisi de ordunun içeride kullanımının seviyesi üzerinde kayda değer bir etkiye sahiptir.

show abstract

Section: Türkiyeunclassified

Bir İç Güvenlik Aktörü Olarak Ordu: İngiltere, Fransa, Meksika ve Türkiye Örnekleri

GENÇ

2023

Alternatif Politika

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Yet, the military’s role in politics became permanently formalized in the 1961 Constitution with the creation of the NSC which was designed as a semi-military and constitutional institution determining the national security policies of the state. The NSC imbued the military with broad power to influence a variety of political issues (Kars Kaynar, 2018, p. 452). In 1971, a memorandum was given to the then-ruling government led by the AP ( Adalet Partisi, or Justice Party) stating that it had fallen short in countering the rise of mass social movements in Turkey.…”

Section: Theoretical Framework: Police and Law Enforcement Functions ...mentioning

confidence: 99%

“…2For a detailed analysis of the NSC and its impact on the creation of a military tutelage regime in Turkey, see Kars-Kaynar (2018).…”

mentioning

confidence: 99%

The Missing Piece of the Puzzle: The EMASYA Protocol and Civil-Military Relations in Turkey

Yilmaz

2022

Armed Forces & Society

View full text Add to dashboard Cite

The civil-military relations literature on Turkey focuses predominantly on the guardianship role of the Turkish military, its interventions, and the role of the National Security Council as the main institutional mechanism of military tutelage. Yet, the existing studies lack a much-needed focus on the law enforcement or policing missions of the Turkish military. To fill this gap, this study discusses the EMASYA Protocol ( Emniyet Asayiş Yardımlaşma or Security and Public Order Assistance), a secret protocol signed in 1997. Emerging in the context of political instability and military tutelage of the 1990s, the Protocol enabled the military to conduct internal security operations without permission from the civilian authorities. This paper argues that the EMASYA Protocol provided a sphere of “reformulated new professionalism” for the Turkish military, enabled it to specialize in the war against rising internal threats such as reactionary Islam and Kurdish separatism, and created anomalies in civil-military relations in Turkey.

show abstract

“…The National Security Council (MGK) was created as a platform for government officials and military leaders to gather within an institutional setting to discuss state matters. Although the extant literature portrays the MGK as a tutelary organization (Kars Kaynar, 2018), one of its important functions was to tame the prevailing interventionist sentiment among junior officers after the 1960 coup. Its designers hoped that with the General High Staff represented in the council, there would be less worry among the officer corps that the military was not consulted on political issues.…”

Section: The Coup From the Middle In 1960mentioning

confidence: 99%

Praetorian Army in Action: A Critical Assessment of Civil–Military Relations in Turkey

Esen

2020

Armed Forces & Society

View full text Add to dashboard Cite

With four successful and three failed coups in less than 60 years, the Turkish military is one of the most interventionist armed forces in the global south. Despite this record, few scholars have analyzed systematically how the military’s political role changed over time. To address this gap, this article examines the evolution of civil–military relations (CMR) in Turkey throughout the 1960s and 1970s. Based on a historical analysis, this article offers a revisionist account for the extant Turkish scholarship and also contributes to the broader literature on CMR. It argues that the military’s guardian status was not clearly defined and that the officer corps differed strongly on major political issues throughout the Cold War. This article also demonstrates that the officer corps was divided into opposite ideological factions and political agendas and enjoyed varying levels of political influence due to frequent purges and conjectural changes.

show abstract

Making of military tutelage in Turkey: the National Security Council in the 1961 and 1982 Constitutions

Cited by 9 publications

References 8 publications

Bir İç Güvenlik Aktörü Olarak Ordu: İngiltere, Fransa, Meksika ve Türkiye Örnekleri

Bir İç Güvenlik Aktörü Olarak Ordu: İngiltere, Fransa, Meksika ve Türkiye Örnekleri

The Missing Piece of the Puzzle: The EMASYA Protocol and Civil-Military Relations in Turkey

Praetorian Army in Action: A Critical Assessment of Civil–Military Relations in Turkey

Contact Info

Product

Resources

About