büyümekte olan iskelete tek seferde kalıcı müdahalede bulunmak her zaman mümkün olmayıp devam eden büyüme nedeniyle nüks oluşabilmekle birlikte, dezavantaj gibi görülen bu durum büyümenin yönlendirilmesi amacına yönelik olarak, doğru zamanda uygulandığında tedavinin kalıcı sonuç vermesini sağlayabilmektedir. Dolayısıyla deformite tedavisinin sadece anatomik bölgeye ve açısal büyüklüğe göre değil, etiyoloji ve yaş faktörleri de göz önünde bulundurularak planlanması gereklidir.
ETİYOLOJİÇocuk ve adölesan yaş grubunda deformiteler genellikle doğumsal, gelişimsel ve edinsel olarak U niapikal tibia deformitesi, tibianın tek apeksi (apex: tepe noktası) olan defomitelerini tanımlar. Diz ve ayak bilek eklem çevresinde dizilimi etkileyen tibia deformiteleri doğumsal veya edinsel nedenlere bağlı olarak görülebilir. Mekanik eksenin düzeltilmesi başta diz olmak üzere alt ekstremitenin diğer eklemlerinde uzun dönemde gelişebilecek dejenerasyonun engellenmesini sağlar. [1,2] Deformite, metafiz veya diyafiz yerleşimli olarak ortaya çıkabilir. Dikkatli bir klinik ve radyolojik değerlendirme ile apeksin tespit edilmesi, osteotominin nereye, ne şekilde yapılacağı ve kemik parçaların nasıl yönlendirileceği konusunda yol gösterir. Çocuk ve adölesanlar ile erişkin hastalarda deformite etiyolojisi ve klinik seyri farklıdır. [3] Deformiteli