Médiatique des sciences

Σχεδιασμός Εκπαιδευτικού Προγράμματος Αρχαιομετρίας: Μια Μελέτη Περίπτωσης Σύνδεσης Των Συλλογών Του Αρχαιολογικού Μουσείου Με Τη Σύγχρονη Επιστημονική Γνώση

“…Παράπλευρο κέρδος του σχεδιασμού εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε αυτό το in vitro ερευνητικό περιβάλλον είναι εν τέλει η δημιουργία προγραμμάτων τα οποία είναι δυνατόν να λειτουργήσουν ακόμα και υπό κανονικές εκπαιδευτικές συνθήκες (Κολιόπουλος & Δούκα, 2005; Γκούσκου & Κολιόπουλος, 2012; Βασίλη, Νούση, Πασαλή & Κολιόπουλος, 2016; Βαρβουτσή, Γιαχαλή & Κολιόπουλος, 2019; Παρίση, Λαουρδέκη & Κολιόπουλος, 2019). Όπως φαίνεται από το σχήμα, οι στόχοι και το περιεχόμενο του εκπαιδευτικού προγράμματος διαμορφώνονται στη βάση της επιστημολογικής ανάλυσης της επιστημονικής γνώσης και των πρακτικών που διαμεσολαβούνται στο μουσείο (Guichard & Martinand, 2000), της επιστημολογικής ανάλυσης της σχετικής σχολικής γνώσης που επιθυμούμε να οικοδομήσουν τα παιδιά (Κολιόπουλος, 2006; Ραβάνης, 2016; Κολιόπουλος κ.ά., 2022) και της παιδαγωγικής ανάλυσης του εκπαιδευτικού πλαισίου εντός του οποίου θα λειτουργήσει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα (Φιλιππουπολίτη, 2015;Meunier, 2018). Πρέπει να επισημανθεί ότι η συγκρότηση των διδακτικών στόχων και ο μετασχηματισμός τους σε διδακτικές δραστηριότητες θα προέλθει από τη σύνθεση των τριών αναλύσεων έτσι ώστε να διαμορφωθεί μια αυτοσυνεπής αντίληψη για τη διαμόρφωση στόχων και περιεχομένου.…”

Σχεδιασμός Ενός Εργαλείου Διερεύνησης Των Αντιλήψεων Των Σχεδιαστών Δραστηριοτήτων Ενός Φεστιβάλ Επιστήμης

“…Ένα ενδιαφέρον πλαίσιο της μελέτης των αρχών σχεδιασμού των εκθέσεων των μουσείων επιστήμης και του αντίκτυπου που αυτές έχουν στο κοινό προέρχεται από τη γαλλόφωνη παράδοση της Μουσειολογίας των φυσικών επιστημών. Σύμφωνα με τους Guichard & Martinand (2000), όταν η επιστημονική γνώση αναφοράς καθίσταται αντικείμενο διάδοσης εντός των μουσείων επιστήμης, τότε η διαδικασία μετασχηματισμού της λαμβάνει τη μορφή του λεγόμενου διαμεσολαβητικού μετασχηματισμού 1 . Οι ερευνητές αυτοί ισχυρίζονται ότι στο μουσείο επιστήμης η επιστημονική γνώση αναπλαισιώνεται όχι μόνο ως (α) επιστημονικό περιεχόμενο (όπως συμβαίνει συνήθως στην τυπική εκπαίδευση), αλλά και ως (β) διαμεσολαβητικό αντικείμενο (αυθεντικά αντικείμενα επιστήμης με ιστορική αξία, εργαστηριακός εξοπλισμός, οπτικοακουστικά και ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας κλπ.)…”

La visite scolaire : un espace singulier au croisement de deux institutions

“…En effet, pour Clément (1998) concernant la biologie, dans la mesure où les médias qui vulgarisent cette discipline sont pensés comme des sources d'informations précieuses pour les enseignants et les élèves, il s'avère nécessaire, d'une part, d'apprendre à ces sujets à en avoir une utilisation critique et, d'autre part, de développer les recherches en didactique pour analyser le fonctionnement de ces médias spécifiques. La place de la didactique des sciences semble ici davantage s'approcher des questionnements de médiatique (Guichard, Martinand 2000), pour autant les recherches s'inscrivent explicitement en didactique des sciences. En effet, celle-ci a investi les espaces muséaux considérant qu'il s'agissait de « lieux de transmission et d'appropriation de connaissances » relatives aux disciplines scientifiques, d'autant que les apprentissages formels, même si premiers dans l'histoire des questionnements didactiques, ne sont pas exclusifs en termes d'espace d'investigations didactiques (Clément, 1998, p. 129).…”