1972
DOI: 10.1136/bjo.56.3.272
|View full text |Cite
|
Sign up to set email alerts
|

Medical control of the glaucomas.

Abstract: 272call these cases of malignant glaucoma, using the old term in a new broader sense, or whether we devise a new terminology to describe such phenomena should perhaps await further experimentation. ConclusionMany questions still remain in regard to malignant glaucoma, and it is to be hoped that future observations will gradually elucidate them. Today, however, medical therapy consisting of the concurrent use of mydriatic-cycloplegic drops, carbonic anhydrase inhibitors, and hyperosmotic agents is available, an… Show more

Help me understand this report

Search citation statements

Order By: Relevance

Paper Sections

Select...
1

Citation Types

0
1
0
1

Year Published

1977
1977
2016
2016

Publication Types

Select...
3
3
1

Relationship

0
7

Authors

Journals

citations
Cited by 7 publications
(2 citation statements)
references
References 0 publications
0
1
0
1
Order By: Relevance
“…The incidence in a glaucoma clinic population is much higher-according to one report 11 0% (Luntz, 1972). Some authors believe that ocular hypertension represents a preglaucomatous stage (Richardson, 1972;and Goldmann, 1959). Others report on varying degrees of risk of patients with ocular hypertension for developing glaucoma.…”
mentioning
confidence: 99%
“…The incidence in a glaucoma clinic population is much higher-according to one report 11 0% (Luntz, 1972). Some authors believe that ocular hypertension represents a preglaucomatous stage (Richardson, 1972;and Goldmann, 1959). Others report on varying degrees of risk of patients with ocular hypertension for developing glaucoma.…”
mentioning
confidence: 99%
“…Ή δευτερογενής υπότονη διούρηση αυξάνεται αυξανομένου τοϋ όγ κου της χορηγούμενης ώσμωτικης ουσίας καί τοϋ μοριακοϋ βάρους αυτής (π.χ. μαννιτόλης), λόγω της δυσκολίας εξόδου της ουσίας άπό τά άγγεϊα και της κινήσεως ύγροϋ άπό τόν έξωαγγειακό προς τόν ένδοαγγειακό χώρο (Richardson 1972, Becker και συν.1968). Ή αποτελεσματικότητα, τών ώσμωτικών παραγόντων στον οφθαλμό οφείλεται, στό ότι αυτοί δέν διέρχονται επαρκώς τους φραγμούς αϊματος-ύδατοειδοΰς (blood-aqueous barrier) και αϊματος-ύαλοειδοΰς (blood-vitreous barrier) καί έτσι, λόγω ώσμωτικής δια φοράς, επέρχεται έξοδος ϋδατος άπό τό υαλοειδές καί δευτερευόν τως άπό τό ύδατοειδές υγρό, τά οποία δρουν σάν αποθήκες ύδατος (water reservoirs), προς τόν ένδοαγγειακό χώρο, μέ αποτέλεσμα την πτώση της ένοοφθαλμίου πιέσεως (Dikstein 1977).…”
Section: β) δράσηunclassified