Medication adherence of 65 patients in hemodialysis in Togo

Sabi, K.A.; Noto-Kadou-Kaza, Béfa; Amekoudi, Y.E.; Tsevi, M.C.; Sylla, F.; Kossidze, K; Gnionsahe, D.A.

doi:10.1684/mst.2014.0320

Cited by 7 publications

(10 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Some studies showed similar findings regarding age but found no effect of gender on level of adherence [22, 41]. In contrast to the finding presented in our study, marital status was found to be a detrimental factor for adherence [42]. In our study, the level of education was not entered in the regression model since the vast majority of the study sample had the same level of school education and a small minority had college or university education.…”

Section: Discussioncontrasting

confidence: 71%

Treatment adherence and perception in patients on maintenance hemodialysis: a cross – sectional study from Palestine

et al. 2017

View full text Add to dashboard Cite

BackgroundAdherence to diet recommendations, fluid restriction, prescribed medications, and attendance at hemodialysis (HD) sessions are essential for optimal and effective treatment of patients with end-stage renal disease. No data regarding this issue are available from Palestine. Therefore, this study was carried out to assess adherence to diet, fluid restriction, medications, and HD sessions.MethodsA cross-sectional study of HD patients at An-Najah National University Hospital was carried out during summer, 2016. Self-reported adherence behavior was obtained using a valid and reliable questionnaire (End-Stage Renal Disease Adherence Questionnaire: ESRD-AQ). Predialytic serum levels of potassium and phosphate were obtained as clinical indicator of diet and medication adherence respectively. In addition, interdialytic body weight (IDW) was also obtained from medical records and analyzed in relation to reported adherence of fluid restriction.ResultsA total of 220 patients answered all questions pertaining to ESRD-AQ. The mean age ± standard deviation of participants was 56.82 ± 14.51 years. Dietary adherence was observed in 24% while that of fluid restriction adherence was observed in 31% of studied patients. Reported adherence to HD sessions was 52% while that for medications was 81%. Overall, 122 (55.5%) patients had good adherence, 89 (40.5%) had moderate adherence, and 9 (4.1%) had poor adherence behavior. Male patients had significantly higher overall adherence scores than females (p = 0.034). A significant correlation between reported diet adherence and serum pre-HD potassium level (p < 0.01) was observed. A significant correlation between reported fluid restriction adherence and IDW (p < 0.01) was also found. However, no significant correlation between reported adherence and pre-HD phosphate level. There was significant correlation between overall perception and overall adherence score (p < 0.001). Counselling of patients regarding importance of adherence modalities was lowest for “staying for the entire dialysis time”. Multivariate analysis indicated that elderly male patients who were city residents had higher odds of having higher adherence score.ConclusionsThere was a good percentage of patients who had overall moderate or poor adherence. ESRD-AQ could be used to assess some aspects of HD adherence. Counselling and education of patients on HD are important to improve therapeutic outcome.Electronic supplementary materialThe online version of this article (doi:10.1186/s12882-017-0598-2) contains supplementary material, which is available to authorized users.

show abstract

Section: Discussioncontrasting

confidence: 71%

Treatment adherence and perception in patients on maintenance hemodialysis: a cross – sectional study from Palestine

et al. 2017

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…L’âge moyen de nos patients (38,8 ans) est similaire à ceux retrouvés en Afrique noir. En effet, SABI et al [ 6 ] avaient trouvé dans leur étude une moyenne d’âge de 49,5 ans. Au Sénégal en 2015, NDIAYE et al [ 7 ] ont retrouvé une moyenne d’âge de 44,73 ans; au Burkina Faso, LENGANI et al ont trouvé une moyenne d’âge de 40 ans [ 8 ].…”

Section: Discussionunclassified

“…Nous avons retrouvé une prédominance masculine avec un sex ratio de 1,6. SABI et al [ 6 ] au Togo, DIALLO et al [ 11 ] au Mali ont trouvé des résultats similaires à savoir respectivement un sex-ratio de 1,82 et 2. Des résultats contraires existent en Afrique.…”

Section: Discussionunclassified

Hémodialyse chronique et dépression au Centre Hospitalier Universitaire Sylvanus Olympio de Lomé (Togo)

Tsevi¹,

Salifou²,

Sabi³

et al. 2016

Pan Afr Med J

View full text Add to dashboard Cite

IntroductionEstimer la prévalence de la dépression et rechercher les facteurs associés chez les patients insuffisants rénaux chroniques en hémodialyse.MéthodesÉtude transversale descriptive allant du 1er Janvier 2014 au 31 Décembre 2014 à l’unité d’hémodialyse du service de Néphrologie du CHU Sylvanus Olympio de Lomé (Togo). L’échelle d’autoévaluation de la dépression de Beck dans sa version simplifiée a été notre outil d’évaluation.RésultatsDurant la période d’étude, 88 patients ont été recrutés dont 61,4% d’hommes soit un sex-ratio de 1,6. La moyenne d’âge a été de 38,80 ± 13,24 ans avec des extrêmes de 12 et 66 ans. La majorité des patients (90,9%) étaient des travailleurs. L’hypertension artérielle a été la comorbidité somatique la plus retrouvée (45,4%). Quarante-six patients (52,3%) avaient une durée en hémodialyse comprise entre 1 et 4 ans. La dépression touchait 68,2% des patients; 47,7% des patients déprimés avaient une dépression sévère. La survenue de la dépression était significativement liée à la durée en hémodialyse (p= 0,008).ConclusionLa prise en charge du patient hémodialysé chronique doit être pluridisciplinaire incluant le néphrologue et le psychiatre.

show abstract

“…Οι άντρες που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και 2 εμφανίζουν νωρίτερα και σε μεγαλύτερο ποσοστό λευκωματουρία σε σχέση με τις διαβητικές γυναίκες 19,20. σχέση με τους διαζευγμένους και τους άγαμους,457 μεγαλύτερη τήρηση των διατροφικών περιορισμών σε σχέση με τους διαζευγμένους,458 καθώς και καλύτερη συμμόρφωση με τις ιατρικές οδηγίες 459. Ενώ η θετική επίδραση της οικογενειακής υποστήριξης προς τον ασθενή είναι σαφής, δεν ισχύει το ίδιο για το οικογενειακό περιβάλλον που επηρεάζεται άμεσα από Κρίνεται λοιπόν αναγκαία η παρακολούθηση και υποστήριξη των αιμοκαθαιρόμενων από διατροφολόγο που θα τους καθοδηγεί και θα τους κατευθύνει στο δύσκολο κομμάτι των περιορισμών, σε υγρά και τροφές, που προκύπτουν από την αιμοκάθαρση.…”

unclassified

“…Φαίνεται ότι το υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον αναζητώντας πληροφόρηση για την ασθένεια μαθαίνει σχετικά με τρόπους αντιμετώπισης των ψυχοκοινωνικών συνεπειών της και ωθεί τον ασθενή να αναζητά επιπλέον βοήθεια και στήριξη από πηγές που μπορούν να τη προσφέρουν (επαγγελματίες υγείας, σύλλογοι νεφροπαθών, κοινωνικές παροχές, φίλοι κλπ.) Σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα άλλων μελετών σε αιμοκαθαιρόμενους που βρήκαν ότι οι παντρεμένοι ασθενείς εμφάνιζαν καλύτερη ψυχολογική κατάσταση και συγκεκριμένα χαμηλότερα σκορ κατάθλιψης σε σχέση με τους χωρισμένους και τους άγαμους,457 καθώς και καλύτερη συμμόρφωση με τις ιατρικές οδηγίες,459 φαίνεται η αισθητή σημασία της ύπαρξης υποστηρικτικού οικογενειακού δικτύου που δρα θετικά τόσο στη ψυχολογική κατάσταση των ασθενών και στη συμμόρφωση τους όσο και ως πηγή πληροφόρησης και καθοδήγησης για το που πρέπει να στραφούν και να ζητήσουν βοήθεια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους. Παράλληλα, μεγάλη σημασία θα πρέπει να δοθεί στην ψυχολογική υποστήριξη του οικογενειακού περιβάλλοντος των αιμοκαθαιρόμενων, αφού η επιβάρυνση που βιώνουν από τις αλλαγές που προκύπτουν από την ασθένεια και τη θεραπεία της αιμοκάθαρσης είναι μεγάλη.…”

unclassified

Αυτοαξιολόγηση Ψυχοπαθολογίας, Εαυτοεκτίμησης Και Στρατηγικών Διαχείρισης Αγχογόνων Καταστάσεων Από Ασθενείς Με Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια Σε Αιμοκάθαρση

Moisiadou¹,

Μωϋσιάδου²

View full text Add to dashboard Cite

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η αιμοκάθαρση αποτελεί το πιο διαδεδομένο τρόπο αντιμετώπισης των ασθενών με Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια Τελικού Σταδίου. Η μέθοδος αυτή συνεπάγεται μεγάλους περιορισμούς και φόρτο στην καθημερινή ζωή των ασθενών, προκαλώντας σημαντική επιβάρυνση της λειτουργικής και ψυχοκοινωνικής τους κατάστασης. ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της μελέτης ήταν η αξιολόγηση του ψυχοπαθολογικού προφίλ και της εκτίμησης του εαυτού των αιμοκαθαιρόμενων ασθενών και η συσχέτιση τους με τις στρατηγικές επίλυσης αγχογόνων καταστάσεων κατά τη περίοδο της αιμοκάθαρσης. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Μελετήθηκαν 150 ασθενείς που υποβάλλονταν σε αιμοκάθαρση σε πέντε δημόσια νοσοκομεία της Αττικής. Η συλλογή των δεδομένων βασίστηκε στην οικιοθελή αυτοαξιολόγηση των ασθενών με τη χρήση των κλιμάκων: Symptom Checklist-90-Revised (SCL-90-R) για την εκτίμηση της ψυχοπαθολογίας, Culture-Free Self-Esteem Inventory for Adults για την μέτρηση της αυτοεκτίμησης και τη κλίμακα Ways of coping για την αξιολόγηση των στρατηγικών διαχείρισης αγχογόνων καταστάσεων. Τέλος, συλλέχτηκαν δημογραφικά και κλινικά στοιχεία των ασθενών. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:Διαπιστώθηκε πως τα κύρια χαρακτηριστικά του ψυχοπα-θολογικου προφίλ των ασθενών ήταν η κατάθλιψη (μέση τιμή 2,09) και ακολούθως η ψυχαναγκαστικότητα (μέση τιμή 1,87) και ο παρανοειδής ιδεασμός (μέση τιμή 1,87). Αυξημένο γενικό δείκτη συμπτωμάτων είχαν οι ασθενείς που δεν εργάζονταν (p<0,001), οι ασθενείς που νοσηλεύτηκαν (p<0,001), οι ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας (p<0,001) και οι ασθενείς με μικρότερο εκπαιδευτικό επίπεδο (p<0,001). Η αύξηση της ηλικίας σχετιζόταν με αύξηση της σωματοποίησης (p<0,001) και της ψυχαναγκαστικότητας (p<0,001), ενώ οι ασθενείς με μικρότερο εκπαιδευτικό επίπεδο είχαν αυξημένη διαπροσωπική ευαισθησία (p<0,001), κατάθλιψη (p<0,001) και ψυχωτισμό (p<0,001). Οι ασθενείς που δεν εργάζονταν εμφάνιζαν αυξημένο δείκτη επιθετικότητας (p<0,001), ψυχαναγκαστικότητας (p<0,001) και φοβικού άγχους (p<0,001). Oι ασθενείς που νοσηλεύτηκαν εμφάνιζαν αυξημένο δείκτη ψυχαναγκαστικότητας (p<0,001), φοβικού άγχους (p<0,001), και ψυχωτισμού (p<0,001).Το 92,7% των ασθενών δήλωσαν πολύ μικρή αυτοεκτίμηση (βαθμολογία 0-14), ενώ το 7,3% δήλωσαν μικρή αυτοεκτίμηση (βαθμολογία 15-19). Οι ασθενείς με μεγαλύτερο εκπαιδευτικό επίπεδο είχαν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση (p<0,001) και οι ασθενείς με μεγαλύτερο δείκτη κατάθλιψης (p<0,001) και δείκτη διαπροσωπικής ευαισθησίας (p<0,001) είχαν μικρότερη αυτοεκτίμηση.Μεταβλητές που παρουσίασαν θετική συσχέτιση με τις στρατηγικές διαχείρισης αγχογόνων καταστάσεων ήταν: το φύλο, το εκπαιδευτικό επίπεδο, τα έτη αιμοκάθαρσης, η μη νοσηλεία, η οικογενειακή κατάσταση, η ψυχολογική υποστήριξη και η αυτοεκτίμηση. Μεταβλητές που παρουσίασαν αρνητική συσχέτιση με τις στρατηγικές διαχείρισης αγχογόνων καταστάσεων ήταν: η επιθετικότητα, η αυτοεκτίμηση, η κατάθλιψη και το εκπαιδευτικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, βρέθηκε ότι οι γυναίκες έκαναν μεγαλύτερη χρήση των αμυνών της αποφυγής, διαφυγής (p=0,047) και της αναζήτησης θεϊκής βοήθειας (p<0.001) σε σχέση με τους άντρες. Αυξημένο δείκτη θετικής προσέγγισης των προβλημάτων είχαν οι ασθενείς με ανώτερο εκπαιδευτικό επίπεδο (p<0.001), με περισσότερα χρόνια αιμοκάθαρσης (p<0,001) και που δεν νοσηλεύονταν κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους (p=0,01), ενώ ασθενείς με μεγαλύτερο δείκτη επιθετικότητας (p<0.001), είχαν μειωμένο δείκτη θετικής προσέγγισης. Επιπλέον, ασθενείς με μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση (p<0.001) και ασθενείς που λάμβαναν ψυχολογική υποστήριξη (p<0,001) εμφάνιζαν μεγαλύτερο δείκτη διεκδικητικής επίλυσης προβλήματος. Μεγαλύτερο δείκτη αναζήτησης κοινωνικής υποστήριξης είχαν οι έγγαμοι ασθενείς (p<0.001) και εκείνοι που λάμβαναν ψυχολογική υποστήριξη (p<0,001). Αυξημένο δείκτη αναζήτησης θεϊκής βοήθειας είχαν ασθενείς με μικρότερο δείκτη αυτοεκτίμησης (p<0,001), αυξημένο δείκτη θετικής επαναξιολόγησης είχαν ασθενείς με μικρότερο δείκτη κατάθλιψης (p<0,001) και τέλος αυξημένο δείκτη άρνησης είχαν ασθενείς με μικρότερο εκπαιδευτικό επίπεδο (p<0,001). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η κατάθλιψη, η ψυχαναγκαστικότητα, ο παρανοειδής ιδεασμός και η χαμηλή αυτοεκτίμηση ήταν τα πιο κοινά ψυχοπαθολογικά προβλήματα των Ελλήνων αιμοκαθαιρόμενων ασθενών. Οι τρόποι με τους οποίους οι αιμοκαθαιρόμενοι αντιμετωπίζουν τις αγχογόνες καταστάσεις επηρεάζονται από το φύλο, την εκτίμηση για τον εαυτό, τα συμπτώματα ψυχοπαθολογίας, τα έτη που υποβάλλονται σε θεραπεία, την ενδονοσοκομειακή νοσηλεία, την οικογενειακή κατάσταση, το εκπαιδευτικό επίπεδο καθώς και τη ψυχολογική υποστήριξη που λαμβάνουν.

show abstract

Medication adherence of 65 patients in hemodialysis in Togo

Cited by 7 publications

References 0 publications

Treatment adherence and perception in patients on maintenance hemodialysis: a cross – sectional study from Palestine

Treatment adherence and perception in patients on maintenance hemodialysis: a cross – sectional study from Palestine

Hémodialyse chronique et dépression au Centre Hospitalier Universitaire Sylvanus Olympio de Lomé (Togo)

Αυτοαξιολόγηση Ψυχοπαθολογίας, Εαυτοεκτίμησης Και Στρατηγικών Διαχείρισης Αγχογόνων Καταστάσεων Από Ασθενείς Με Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια Σε Αιμοκάθαρση

Contact Info

Product

Resources

About