Mersi̇n İli̇ndeki̇ Suri̇yeli̇ Çocuklarin Ai̇le Ve Sosyal İli̇şki̇leri̇nde Yaşadiklari Ambi̇valansin İli̇şki̇sel Sosyoloji̇k Bi̇r Anali̇zi̇

Abstract

Resmi rakamlara göre, 2018 yılı itibariyle, Türkiye'de üç buçuk milyonu aşkın Suriyeli göçmen bulunmaktadır ve Türkiye en fazla Suriyeli göçmen barındıran ülke konumundadır. Türkiye'de şehir merkezlerine yerleşmiş olan Suriyeli ailelerin bireyleri yetersiz barınma ve çalışma koşulları ile birlikte, günlük yaşamlarında iletişim sorunları ve yeni yerleşmiş oldukları kente adaptasyon problemleri yaşamaktadır. Evlerinden uzak, yeni bir yaşam inşa etme sürecinde, gelecek kaygısı içinde yaşayan Suriyeli ailelerin çocuk olan bireyleri için de durum farklı değildir. Çalışmada, yoğun şekilde Suriye'den göç almış illerden biri olan Mersin ili kent merkezine yerleşmiş beş Suriyeli anne ve onların çocukları ile nitel görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Suriye'den Türkiye'ye zorunlu göç etmek durumunda kalmış olan Suriyeli ailelerin çocuklarının aile, okul, arkadaşlık ilişkilerine ve ev algılarına ilişkin ambivalans duyguları ve deneyimleri, ilişkisel sosyolojik bir bakış açısı ile değerlendirilmiştir. Çalışmanın bulguları, Suriyeli çocukların aile ve sosyal ilişkilerinde pasif alıcılar konumunda olmadıklarını ve ailelerinin baş etme stratejilerini artırma, kardeşlerini destekleme, ebeveynlerine Türkçe öğretme ve ailenin sosyal ağlarını ve etkileşimlerini genişletme konularında aktif rol aldıklarını ortaya koymaktadır.

A Relational Sociological Analysis on the Impact of COVID-19 Pandemic Lockdown on Syrian Migrants’ Lives in Turkey: The Case of Mersin Province

“…Studies also highlight that disadvantaged people such as migrants have a coping strategy as relying on kinship and social networks based primarily on shared nationality, language, religion, and a sense of collective commitment in times of crisis like disasters and economic difficulties (Hilfinger Messias et al, 2012 ; Sacchetto & Vianello, 2015 ). In line with these findings, studies from Turkey exploring the experiences of Syrian families’ during the integration process also show that Syrian families often use social networks based on kinship and nationality to enable their survival in a new country (Tekin Babuç, 2016 ), and especially child members of these families take an active role to ease the integration process for their families by supporting other siblings, teaching Turkish to their parents, and expanding the family’s social networks and interactions (Tekin Babuç, 2018 ).…”