Mobilya Sektöründe Pnömatik Zımbalama ve Vidalama İşlerinin Ergonomik Risk Değerlendirmesi

Abstract

Uygun olmayan çalışma duruşları kas iskelet sistemi rahatsızlıklarına neden olduğu gibi, üretimdeki verimin de düşmesine yol açmaktadır. Dolayısıyla ergonomi disiplininin öncelikli amacı, çalışma koşullarını iyileştirerek, iş görenin çalışma ve yaşam kalitesini yükseltmek ve verimliliği arttırmaktır. Kas iskelet sistemi rahatsızlıklarının önlenmesi amacıyla iş yerlerinde ergonomik risk değerlendirme yöntemleri uygulanmakta ve yapılan düzenlemelerle iş yükü azaltılmaktadır. Bu çalışmada, sıklıkla tekrarlanan statik ve dinamik duruşlara ve üst ekstremite pozisyonlarına göre seçilen REBA, OWAS, OCRA, QEC ve ManTRA yöntemleri mobilya imalatı yapılan bir atölyede uygulanmış, ergonomik açıdan risk oluşturabilecek pnömatik zımbalama ve pnömatik vidalama işlerinin risk değerlendirmesi yapılmıştır. Yapılan değerlendirmeler sonucunda, pnömatik zımbalama ve pnömatik vidalama işlerinde el, bilek, dirsek ve omuz gibi üst vücut bölgelerinin yoğun kullanıldığı ve teknik hareket sıklığının fazla olduğu durumlar için en uygun ergonomik risk değerlendirme yönteminin OCRA yöntemi olduğu sonucuna varılmıştır. OCRA yöntemi ile bir çevrim süresinin istasyonlara ayrılarak, her teknik hareketin tek tek analize dahil edilmesi detaylı bir değerlendirme yapılmasını sağlamıştır.

Comparing the Results of Three Ergonomic Assessment Tools

“…Indeed, the outcomes of the relevant studies in this regard are consistent with our findings that there is clear distinction between the results of QEC and ManTRA. ALICI, et al reported that the evaluated tasks are considered to be high riskier by QEC method than ManTRA [29]. Bell and Steele also found that ManTRA classified the vacuum cleaning tasks as at risk only in arms and hands and as safe in terms of back and neck, whereas QEC resulted that there were no safe task [30].…”