Multiple personality and psychoanalysis: An introduction

Loewenstein, Richard J.; Ross, Donald R.

doi:10.1080/07351699209533881

Cited by 79 publications

(19 citation statements)

References 58 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Ze zijn gericht op het omhoog halen van herinneringen, het doorbreken van de amnestische barrie`re, het verwerken van traumatische ervaringen en het integreren van de afgesplitste persoonlijkheidsdelen (Herman, 1992;Kluft & Fine, 1993;Putnam, 1989;Ross, 1989). Een psychotherapeutische behandeling van een patie¨nt met een dissociatieve identiteitsstoornis vertoont vele trekken van een langdurige, inzichtgevende, psychodynamische therapie aan de steunende kant van het spectrum (Berman, 1981;Brenner, 1994;Davies & Frawley, 1994;Loewenstein & Ross, 1992).…”

Section: Consequenties Voor De Behandelingunclassified

Over splitsen, splijten en dissociëren

Nicolai¹

1997

PSIE

View full text Add to dashboard Cite

Splitsen als afweerstrategie is een centraal kenmerk van de borderline-persoonlijkheidsstoornis. Voor de dissociatieve stoornis is dissocie¨ren een centraal kenmerk. Tussen deze beide afweervormen wordt in vele psychoanalytische theoriee¨n geen onderscheid gemaakt, terwijl klinisch sprake is van een grote overlap in symptomatologie en verschijningsvorm tussen beide typen stoornissen. In dit artikel wordt betoogd, dat splitsen een algemeen afweermechanisme is, dat zich niet beperkt tot de zogenaamde vroege stoornissen en dat dezelfde dynamiek vertoont als dissocie¨ren. Bij de borderlinepersoonlijkheidsstoornis is sprake van een onvermogen tot integratie van verschillende zelf-en objectbeelden op grond van cognitieve en affectieve instabiliteit. Hierbij maakt het niet uit hoe deze zijn ontstaan. Bij zowel dissociatieve stoornissen als de borderline-persoonlijkheidsstoornissen wordt de relatie met vroeg-kinderlijk seksueel misbruik en mishandeling steeds beter geboekstaafd.Voor de behandeling is echter van belang dat er een duidelijk onderscheid gemaakt wordt tussen borderlinepersoonlijkheidsstoornissen en dissociatieve stoornissen. De behandeling van borderline-persoonlijkheidsstoornissen vereist een andere aanpak dan die van dissociatieve stoornissen. Op grond van literatuuronderzoek wordt geconcludeerd, dat het splitsen van objecten bij patie¨nten met een borderline-persoonlijkheidsstoornissen op een primitievere psychische organisatie terug te voeren lijkt dan dissociatie. InleidingWat wordt er eigenlijk gesplitst als we het over splitsen als afweermechanisme hebben? Wat is de overeenkomst tussen het afsplitsen van traumatische herinneringen en gevoelens en het splitsen van verschillende zelf-en objectbeelden? Of zijn dit zaken van verschillende orde? Deze vragen lijken op het eerste gezicht academisch van aard, maar als we de fenomenologische en dynamische overeenkomsten en verschillen tussen de borderline-persoonlijkheidsstoornis en de dissociatieve stoornissen in ogenschouw nemen, blijken ze van belang. Met name als het gaat om de behandeling van deze ziektebeelden.In dit artikel onderzoek ik de verschillende betekenissen, die het begrip splitsen in de psychoanalytische literatuur en de trauma-theoriee¨n heeft gekregen. Centraal staat de vraag wat er precies bedoeld wordt, wanneer er over splitsen wordt gesproken en welke dynamiek eraan ten grondslag ligt. Een antwoord op deze eerste vragen kan ons helpen bij de vraag of de borderline-persoonlijkheidsstoornis en de dissociatieve identiteitsstoornis manifestaties zijn van eenzelfde intrapsychische dynamiek of dat we hier te maken hebben met twee verschillende aandoeningen met elk een eigen etiologie en dynamiek, die alleen op het niveau van symptomen enige overlap vertonen.Borderline-en dissociatieve stoornis: overeenkomsten en verschillen Er bestaat de laatste jaren verschil van mening over het antwoord op de vraag of de dissociatieve identiteitsstoornis, zoals de meervoudige persoonlijkheidsstoornis tegenwoordig heet, een aparte klinische entiteit i...

show abstract

Section: Consequenties Voor De Behandelingunclassified

Over splitsen, splijten en dissociëren

Nicolai¹

1997

PSIE

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Their proclivity to lessen their own doubts regarding the veracity of the incredible childhood images that haunted them and to believe their own traumatic memories depended on their ability to lessen their pathological dissociation and to experience the segregated emotional "sound track" concomitantly with the troubling memories. We believe that the successful outcome of the trauma-and dissociation-focused treatments offered to this DID sample supports the new traumaterigic paradigm suggested by Loewenstein and Ross [59]. The treatment perspective derived from their thesis and adopted by the three therapists of this sample aims at fostering the metabolism of shattering traumata that were unrelenting and unremediated.…”

Section: Traumatic Memory Dissociation and Reassociationmentioning

confidence: 72%

An Ethnographic Study of Former Dissociative Identity Disorder Patients

Somer

Nave

2001

Imagination, Cognition and Personality

View full text Add to dashboard Cite

Three therapists interviewed five of their former DID patients in a semistructured depth interview. Two respondents were Israeli, two were North American, and one was Dutch. Prior to therapy their sense of self had been vague at best and was described as an uncomfortable feeling of internal void. They all had at least rudimentary recollections of their childhood suffering. They were more likely to believe their memories of childhood abuse if they succeeded in experiencing the feelings connected with those images. Fantasy, spirituality, and religion played a role in helping them manage their existence. Their integration process was incremental, as they gradually embraced the disowned aspects and functions of the self. Dissociative and ego state processes were still present during the period of data collection. The results are discussed in terms of the convergence of borderline and dissociative symptomatology, the role of fantasy and spirituality in DID, therapeutic processes, and patterns of treatment outcome.

show abstract

“…In that statement what I said was perhaps even less important than what I did not say. I did not show the fascination with MPD alleged to be characteristic of many therapists (Loewenstein and Ross, 1992). I did not participate in the contemporary cultural embrace of MPD as the first or most likely cause of a variety of presenting symptoms.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 97%

Multiple personality disorder and the choice of self: Change factors in a brief therapy case

Appelbaum

1996

J Contemp Psychother

View full text Add to dashboard Cite

A person who identified herself as having a multiple personality disorder made remarkable changes after seven psychotherapeutic sessions and two batteries of tests, one on the alter. The case raises such problematic issues as the diagnosis of MPD, the unitary versus discrete theories and treatment of it, change factors in brief psychotherapy and for all psychotherapy, and the use of psychological tests.

show abstract

Multiple personality and psychoanalysis: An introduction

Cited by 79 publications

References 58 publications

Over splitsen, splijten en dissociëren

Over splitsen, splijten en dissociëren

An Ethnographic Study of Former Dissociative Identity Disorder Patients

Multiple personality disorder and the choice of self: Change factors in a brief therapy case

Contact Info

Product

Resources

About