Nadużywanie substancji psychoaktywnych a proces radykalizacji

Abstract

Dotychczasowe badania nad radykalizacją wskazują, że proces ten jest rezultatem kumulacji czynników, które generują podatność danej osoby na narracje ekstremistyczne. Autorzy artykułu przeanalizowali biografie sprawców ataków terrorystycznych i z uwagi na często pojawiające się w nich informacje na temat nadużywania przez zamachowców rożnych używek podjęli próbę podsumowania dostępnej wiedzy o zależnościach między uzależnieniem od substancji psychoaktywnych a radykalizacją. Mimo że nie stwierdzono istnienia prostego związku przyczynowo-skutkowego między uzależnieniami a radykalizacją, to skutki uzależnień częściowo pokrywają się z zidentyfikowanymi podatnościami na narracje ekstremistyczne. W kompleksowym podejściu do prewencji terrorystycznej powinno się zatem uwzględniać to, że uzależnienia mogą przyczyniać się do zwiększania podatności niektórych osób na radykalizację prowadzącą do terroryzmu. Substance abuse and the radicalisation process Previous research on radicalisation suggests that this process is the result of an accumulation of factors that generate a person’s susceptibility to extremist narratives. The authors of this article analysed the biographies of the perpetrators of terrorist attacks and, given the frequent references in these biographies to the abuse of various stimulants by the attackers, attempted to summarise the available knowledge on the relationship between psychoactive substance addiction and radicalisation. Although no simple causal relationship between addictions and radicalisation was found, the effects of addictions partly overlap with identified vulnerabilities to extremist narratives. A comprehensive approach to terrorism prevention should therefore take into account that addictions may contribute to increasing the vulnerability of some individuals to radicalisation leading to terrorism.